Ο εν λόγω διακεκριμένος επιστήμονας είναι ο Νίκολας Κέιτζ, καρτεσιανός και ταμένος αστροφυσικός αλλά και στοργικός πατέρας από τότε που η γυναίκα του πέθανε σε μια πυρκαγιά και μεγαλώνει μόνος του το παιδί τους. Ο γιος του Κέιλεμπ είναι αυτός που παίρνει στα χέρια του ένα χαρτί με συνονθύλευμα αριθμών, βγαλμένο μέσα από μια χρονοκάψουλα, θαμμένη εδώ και 50 χρόνια κάτω από το σχολείο του. Τα παιδιά της τάξης του ‘59 έπρεπε να ζωγραφίσουν μια «παρακαταθήκη» που θα παραδιδόταν στις επόμενες γενιές, αλλά ειδικά ένα κορίτσι, η Λουσίντα, σκάρωσε μια αριθμητική ακολουθία με νούμερα που φανέρωναν μια σειρά από ημερομηνίες, σχετικές με μεγάλα ατυχήματα και πολλούς νεκρούς. Παράλληλα, παράξενοι άνθρωποι εμφανίζονται από το πουθενά και εξαφανίζονται στο δάσος και ο Κέιτζ αντιλαμβάνεται πως τα μηνύματα σχετίζονται με το γιο του και την ικανότητά του να ακούει ακατανόητους ψιθύρους. Επίσης, βρίσκει την κόρη της Λουσίντα, μια φευγάτη ζωντοχήρα με μια κόρη, που αποφεύγει την κατ' ιδίαν συνάντηση, εμφανώς βεβαρημένη από τη μυστηριώδη μητέρα της.

Το φιλμ του ελληνικής καταγωγής Άλεξ Πρόγιας είναι ένα κράμα εσχατολογικού θρίλερ και επιστημονικής φαντασίας στη φλέβα του Όταν η Γη Σταμάτησε, με εμφανείς τις επιρροές από την Επαφή και κυρίως τις Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου. Δεν είναι τόσο κακό όσο φαίνεται και οφείλει την «παρακολουθησιμότητά» του στη σφιχτή, αγωνιώδη αφήγηση και τις δυο καταπληκτικές σκηνές καταστροφής με τα αεροπλάνα και τα τρένα στο subway της Νέας Υόρκης. Ο Νίκολας Κέιτζ βέβαια είναι ο συνήθης Κέιτζ της τελευταίας περιόδου: μονότονος, «απίθανος», οικογενειακά ηρωικός. Στο πέτρινο πρόσωπό του ωστόσο καθρεφτίζεται η μάχη ανάμεσα στην αιτιοκρατία και στην τυχαιότητα, χωρίς να επιχειρείται ποιητική ή ενδελεχής δραματουργική έρευνα της σχέσης των δυο τους.

Ο Πρόγιας δεν αποτάσσεται το σατανά του εντυπωσιακού θεάματος και ανακατεύει πολλούς κινηματογραφικούς κωδικούς στο τσουβάλι της παγκοσμιοποιημένης ανησυχίας, όχι μόνο για το κακό που θα μας συμβεί, σύμφωνα με τους χρησμούς και τους οιωνούς, αλλά υπονοώντας, όπως βλέπουμε στο φινάλε, πως τα έσχατα του ανθρώπου κρύβονται πλέον στην ξεχαρβαλωμένη ηθική του. Κοιτάξτε ψηλά για να σωθείτε!