Η Βέρα Σκαρίμπα είναι μια όμορφη πρώην αεροσυνοδός και σύζυγος του Στέλιου Σκαρίμπα, ευκατάστατου προέδρου της μικρομεσαίας ποδοσφαιρικής ομάδας της μεγάλης κατηγορίας Μαύροι Πάνθηρες. Ζει μια ήσυχη ζωή, μεγαλώνοντας τα δυο παιδιά της. Όλα κυλούν ομαλά, μέχρι που μια εξωσυζυγική περιπέτεια του Στέλιου έχει μοιραία κατάληξη. Η Βέρα βρίσκεται ξαφνικά χωρίς σύζυγο και προστάτη - κι όταν ανοίγει η διαθήκη του Στέλιου δέχεται ένα δεύτερο πλήγμα. Ο μοναδικός παρανοϊκός όρος της διαθήκης είναι απλός: για να κρατήσει την κληρονομιά, η Βέρα πρέπει, από τη θέση του προέδρου, να διατηρήσει τους Μαύρους Πάνθηρες στη μεγάλη κατηγορία. Αν η ομάδα υποβιβαστεί, η κληρονομιά θα καταλήξει σε κοινωφελές ίδρυμα.

Η ιδέα φαντάζει αυθεντικά κωμική, αλλά σχεδόν τίποτε δεν μοιάζει αυθεντικό σε αυτή την ποδοσφαιρική κωμωδία. Όπως και όλοι οι ρόλοι της ταινίας, από τον μονίμως τσαντισμένο Πέτρο Λαγούτη, την υποβαθμισμένη Τιτίκα Στασινοπούλου, μέχρι τον Ερρίκο Λίτση που ξεκινάει αστεία αλλά μένει στα ίδια, ο χαρακτήρας της Βέρας είναι μονοδιάστατος και η αμήχανη Σμαράγδα Καρύδη δεν έχει και πολλά να κάνει πέρα από το να προσποιηθεί πως δεν σκαμπάζει τίποτε από μπάλα (ωστόσο, η υποψιασμένη της έκφραση την προδίδει).

Είναι κρίμα που η δομημένη, καθόλου χαώδης Κληρονόμος παρασύρεται από τις αφέλειές της, από την ευρύτερη οικογενειακή κατάσταση με τον μουρντάρη σύζυγο, τη μάνα και τον αδελφό, μέχρι την ποδοσφαιρική της διάλεκτο (μα ποιος μπορεί να πιστέψει έστω και μια στιγμή πως οι Πάνθηρες παλεύουν να μείνουν στην πρώτη Εθνική, ενώ μοιάζουν με ερασιτεχνική ομαδούλα-ανέκδοτο), διότι σε πείσμα του περιεχομένου και εντέλει του αποτελέσματός της, το σενάριο συνεχώς παλεύει να κάνει τους χαρακτήρες να λειτουργήσουν σαν σύνολο και να ψάξει τα αίτια της συμπεριφοράς τους.