Όταν οι γονείς τους δολοφονούνται μπροστά στα μάτια τους από μέλη παραστρατιωτικής οργάνωσης, η ζωή των παιδιών μετατρέπεται σε έναν αγώνα επιβίωσης γεμάτο ανατροπές και απροσδόκητα εμπόδια. Εκτός από ορφανά, τα παιδιά μένουν και απροστάτευτα, καθώς η θεία που τα αναλαμβάνει φυλακίζεται από παραστρατιωτικούς και μόνο μια πόρνη θα απλώσει το χέρι της και θα τα βοηθήσει, υιοθετώντας τα.

Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Μιράζ Μπεζάρ δεν τοποθετεί τη δράση στη δεκαετία του ’90, αλλά αφήνει τον χρόνο ανοιχτό και παρόντα, αφού το Ντιγιαρμπακίρ, μια πόλη με πληθυσμό που έφτασε από τις 300 χιλιάδες στο 1,5 εκατομμύριο κατοίκους με την προσθήκη προσφύγων τα τελευταία χρόνια, παραμένει μια ανεπούλωτη πληγή για τον συνεχιζόμενο κίνδυνο της κουρδικής μειονότητας. Η ταινία, συμπαραγωγής Φατίχ Ακίν, προκάλεσε αντιδράσεις στην Τουρκία, κάτι που είναι αναμενόμενο, αφού δεν χαϊδεύει το πρόβλημα, αλλά με τον ρεαλιστικό της ρυθμό προεκτείνει την κληρονομιά της βίας στον ψυχισμό των αδέσποτων παιδιών, δημιουργώντας συμμορίες ανηλίκων.