Ο πάντα ανήσυχος Γιέρζι Σκολιμόφσκι γυρίζει μια ταινία σκηνοθέτη, αδρή και στιβαρή, μέχρι το σημείο που η καθαρότητα της απέριττης πλοκής για μια ανθρώπινη μονάδα που επιβιώνει, χωρίς περιγεγραμμένο παρελθόν και με ασαφή σημάδια συναισθηματικής καταγωγής (ηλιόλουστα φλασμπάκ ως διαλείμματα στη σκοτεινιά της περιπέτειάς του), επαναλαμβάνεται κι εξατμίζεται κι έτσι η δραματική της ανάσα παγώνει. Είναι κρίμα, γιατί το Ο θάνατός σου η ζωή μου είναι ένα ενδιαφέρον σχόλιο για τον αέναο, βρόμικο πόλεμο, χωρίς εμφατική ρητορική και μπερδεμένες λεπτομέρειες που αποπροσανατολίζουν. Χωρίς ν’ αρθρώσει λέξη, ο συνήθως υπερβολικός Βίνσεντ Γκάλο είναι έξοχος στην καλύτερη στιγμή του, ένα απογυμνωμένο θήραμα που κυνηγιέται ανελέητα και ψάχνει σαν ζώο που αγωνιά τα ίχνη της επιβίωσης στα δάση και τα χιόνια της Πολωνίας - Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας