Ο Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία είναι μια βελτίωση σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο ατόπημα των Ολυμπιακών, με τα ασταμάτητα εφέ και τα γκαγκ καρικατούρας. Από τον συνδυασμό των δυο κόμιξ, αυτό της Βρετανίας υπερισχύει σε επινοητικότητα από εκείνο των Βίκινγκς - το οποίο είχε αποδοθεί με πληρότητα στο προ τετραετίας κινούμενο σχέδιο. Με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ στο Λονδίνιουμ δίνεται η ευκαιρία στον σκηνοθέτη Λοράν Τιράρ, που γνωρίσαμε από τον Μικρό Νικόλα, να δουλέψει με λεπτό χιούμορ πάνω στους σκηνογραφικούς αναχρονισμούς, στις βαθύτερες διαφορές ανάμεσα στις γειτονικές αλλά καθόλου συγγενείς κουλτούρες Γάλλων και Άγγλων, καθώς και στις απολαυστικές γλωσσικές αντιστροφές των αντίστοιχων ιδιωμάτων. Κοντολογίς, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θεατές, οι οποίοι είναι και οι αυθεντικοί φανατικοί αναγνώστες των κόμιξ των Υντερζό και Γκοσινύ, θα ικανοποιηθούν με την πιστότητα στο χιούμορ, που πάντα χάνει στη σύγκριση σε δυναμική και έκπληξη, διότι αναγκάζεται να καλύψει ένα χάσμα γενεών με σχηματική δράση και ανισορροπία στην οπτικοποίηση της λεκτικής λεπτότητας και της απτής πλάκας - δεν μπορείς να τα έχεις όλα στο σινεμά, όταν θέλεις να απευθυνθείς σε όλους Ο Ντεπαρντιέ παίζει ως συνήθως, με ένα λιβάδι μαργαρίτες στο μυαλό, ειδικά όποτε είναι ερωτοχτυπημένος, και ο νέος Αστερίξ, ο Εντουάρ Μπερ, προσεγγίζει με ψυχραιμία και ιλαρό στοχασμό τον Γαλάτη που ο Κριστιάν Κλαβιέ είχε εκτροχιάσει στα όρια της υστερίας. Από το αγγλικό καστ (Γάλλοι με ευδιάκριτα αγγλικό αξάν), η Κατρίν Ντενέβ αποφεύγει περιττές εκφράσεις ως βασίλισσα, αφήνοντας την πλάκα να εξελιχθεί ερήμην της, ως σωστή Βρετανίδα ευγενής, και η Βαλερί Λεμερσιέ, ένα τεράστιο ταλέντο, συνοψίζει την απαρασάλευτη υπομονή του αγγλικού ταμπεραμέντου με απλές κινήσεις και καίρια ξεσπάσματα.