Η Έφη Μουρίκη και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης αντέστρεψαν την κοινωνία όπως την ξέρουμε, και προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν κωμικά το κραταιό ταμπού της ομοφυλοφιλίας.

Στον κόσμο της ταινίας σχεδόν όλοι είναι γκέι, και το παιδί του Κυριακίδη και του Χατζηπαναγιώτη κρύβει την προτίμησή του για τις γυναίκες. Όταν ερωτεύεται την, επίσημα ζευγαρωμένη με τη Ζέτα, Σοφία, το κάνουν στα κρυφά, βγαίνουν σε μυστικά μπαρ και αισθάνονται κυνηγημένοι, όπως περίπου οι γκέι στην παρούσα φάση - με διογκωμένα χαρακτηριστικά. Η πανταχόθεν άρνηση οδηγεί σε πολλές αποκαλύψεις, τις οποίες οι σκηνοθέτες δεν μπορούν να αντέξουν ανατρεπτικά, γι' αυτό και τις ποτίζουν με μια όχι ιδιαίτερα αστεία υπερβολή, ή τις ζαχαρώνουν με μια ηθικοπλαστική λύση.

Κοντολογίς, δεν βγάζει γέλιο το Straight Story, του λείπει το τάιμινγκ και οι δίοδοι στην πλοκή, παρά την πυκνή και φιλόδοξη υπόσχεση του τρέιλερ και πιο πριν του teaser που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, με την αβανταδόρικη σκηνή από την ανάποδη Στέλλα/Στέλιο με τον Αθερίδη και τον Συσσοβίτη, τα αστεία highlights σε μονταζιακό βομβαρδισμό, το συμπαθέστατο Επικίνδυνα σε Θέλω των C Real και την ενδιαφέρουσα ιδέα του σεναρίου.

Από ένα politically καλοπροαίρετο έργο, με σποραδικές απολαύσεις και ιδρωμένη την σκηνοθετική γρηγοράδα, ξεχωρίζει ερμηνευτικά ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης -με μια τέλεια αφομοιωμένη στόφα που στο τσακ αποφεύγει τη σύγκριση με τον Νέιθαν Λέιν στο αμερικάνικο Κλουβί με τις Τρελές-, και ο Ανανιάδης με τη φυσικότητά του. Η έντονη θεατρικότητα της παρτενέρ του Κανελίνας Μενούτη την πετάει μακριά από την ταινία, απαγορεύοντάς της να φτιάξει έναν κωμικό και μαζί μοιραίο γυναικείο ανεμοστρόβιλο, που σεναριακά καλείται να βγάλει προς τα έξω.