Αλλαγμένο ριμέικ του κλασικού The Heartbreak Kid που έγραψε ο Νιλ Σάιμον και σκηνοθέτησε η Ιλέιν Μέι. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού το παρέλαβαν οι αδελφοί Φάρελι και το έκαναν τελείως δικό τους. Ανακάτεψαν τις έξυπνες ανατροπές με χαμηλοκάβαλο χιούμορ και ανέπτυξαν τους χαρακτήρες έτσι ώστε να φαίνονται καλοί (όπως ο πρωταγωνιστής Στίλερ που ραγίζει καρδιές, αλλά η θυματοποιημένη του συμπεριφορά του δίνει συνεχώς πίστωση χρόνου) και όσοι από τους υπόλοιπους φαίνονται μοχθηροί δεν είναι και τόσο στην πραγματικότητα. Για να πως την αμαρτία μου, σε αρκετές σκηνές χτυπήθηκα στο γέλιο και το χρεώνω κυρίως στον Μπεν Στίλερ και τον πατέρα του Τζέρι Στίλερ, αλλά και στη Μαλίν Άκερμαν, η παρουσία της οποίας θυμίζει πολύ την Κάμερον Ντίαζ στο Κάτι Τρέχει με τη Μαίρη, στο πιο τολμηρό. Είναι καταπληκτικό ταλέντο και θαρραλέα στη σωματική κωμωδία - κοινώς μπορεί να γίνει ρεζίλι και να το γλεντήσουμε, κι εμείς κι εκείνη.