Βόμβα

Το κύμα δριμειών κατηγοριών για σεξουαλική παρενόχληση εναντίον του δραστήριου ιδρυτή και ηθικού αυτουργού του υπερσυντηρητικού ενημερωτικού δικτύου Fox, Ρότζερ Έιλς, εκτίθεται και αναλύεται δραματικά, αλλά όχι βαριά και ασήκωτα, από τον Τζέι Ρόουτς, σε ύφος σίγουρα διαφορετικό από τη σατιρική υπονόμευση των επίσης πολυπρόσωπων κινηματογραφικών exposés του Άνταμ Μακέι, αλλά με χιουμοριστικές αιχμές στρατηγικά τοποθετημένες έτσι ώστε να γίνει πιο εύπεπτη η ιστορία που ανέτρεψε τα εργασιακά δεδομένα και άνοιξε τον δρόμο για το #timeisup.

Πρωταγωνίστρια η Μέγκιν Κέλι, παρουσιάστρια ενημερωτικών μαγκαζίνο και interviewer, εντυπωσιακή ξανθιά και ορμητική στον λόγο της, χτυπημένη από την οργή του Ντόναλντ Τραμπ λίγο πριν από την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα των ΗΠΑ. Εργαζόμενη στο κανάλι της προτίμησής του, τη μιντιακή πλατφόρμα που συνέβαλε τα μάλα στον θρίαμβό του έναντι των συστημικών αντιπάλων του, τόλμησε να σκαλίσει το σεξιστικό του προφίλ και δέχτηκε σωρεία επιθέσεων.

Το τσουνάμι αποκάλυψε την καλά αποσιωπημένη τακτική του Ρότζερ Έιλς να προβάρει στο ιδιωτικό του γραφείο τις γυναίκες που προσλάμβανε με εντελώς ανορθόδοξες μεθόδους, εκβιάζοντας τη σιωπή και την εμπιστοσύνη τους. Την αρχή έκανε η Γκρέτσεν Κάρλσον, η οποία αμέσως μόλις απολύθηκε έκανε αγωγή, έχοντας προνοήσει σε περίπτωση που ο Έιλς αρνιόταν κάθε κατηγορία, όπως ήταν αναμενόμενο.

Η Σαρλίζ Θερόν είναι καταπληκτική στον ρόλο της Κέλι, σοφά καλυμμένη από το μεταμορφωτικό μακιγιάζ και τα προσθετικά από σιλικόνη (τόσο διακριτικά, που δεν πιστεύεις πως υπάρχει κάτι στο πρόσωπό της!) του μάγου του είδους Καζουχίρο Τσούτζι, βραβευμένου με Όσκαρ για την «Πιο σκοτεινή ώρα».

Διχασμένο το τμήμα της ενημέρωσης, δίστασε πολύ να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς επρόκειτο να γίνει σε περίπτωση που το δεξί χέρι του μεγάλου αφεντικού, του Ρούπερτ Μέρντοκ, σωριαζόταν στο καναβάτσο, και μάλιστα από τις γυναίκες που υποτίθεται είχε ευεργετήσει σε πόστα που άλλα κανάλια παραχωρούσαν αποκλειστικά σε άντρες ‒ τουλάχιστον έτσι άφηνε να εννοηθεί ο ίδιος ο Έιλς, αν και μεγάλες κυρίες του πολιτικού ρεπορτάζ, όπως η Μπάρμπαρα Γουόλτερς και η Κριστιάν Αμαμπούρ, είχαν προηγηθεί αλλού, πολλά χρόνια προτού δημιουργηθεί το προπαγανδιστικό τερατάκι του.

Ο χαρακτήρας της Κέλι (η οποία είδε την ταινία, συγκινήθηκε, αλλά διαπίστωσε ανακρίβειες) συντίθεται με λεπτομέρειες και παρουσιάζεται ως κολόνα του σπιτιού της, επαγγελματίας που δεν επιτρέπει εύκολα σε κάποιον να την αμφισβητήσει και γυναίκα που γνωρίζει τα φυσικά της θέλγητρα κι έχει ξεχάσει πως κάποτε ήταν εκείνα που τη βοήθησαν να βγει μπροστά στον φακό, αν και στα πλατό των σοβαρών προφίλ. Βρίσκεται ανάμεσα στην «ως εδώ και μη παρέκει» οργή της αποφασιστικής Κάρλσον και την αφέλεια της στριμωγμένης πρωτάρας, όπως περιγράφεται έξυπνα από τον μοναδικό φανταστικό χαρακτήρα της ταινίας, της debutante Κέιλα Πόσπιζιλ, που υποδύεται εξαιρετικά η Μάργκο Ρόμπι.

Η Σαρλίζ Θερόν είναι καταπληκτική στον ρόλο της Κέλι, σοφά καλυμμένη από το μεταμορφωτικό μακιγιάζ και τα προσθετικά από σιλικόνη (τόσο διακριτικά, που δεν πιστεύεις πως υπάρχει κάτι στο πρόσωπό της!) του μάγου του είδους Καζουχίρο Τσούτζι, βραβευμένου με Όσκαρ για την «Πιο σκοτεινή ώρα». Εκπροσωπεί τον παλιό κόσμο, όταν τα μυστικά της δουλειάς κάλυπταν ποινικά παραβατικές συμπεριφορές, αλλά θεωρούνταν θεμιτά και δεν συζητιούνταν ανοιχτά, παρά μόνο κατ' ιδίαν, και μάλιστα από τις ίδιες τις πληγείσες γυναίκες.

Η σιωπή πήγαζε από τον φόβο, ένα συναίσθημα που η Κέλι της Θερόν αρνείται να εκδηλώσει, για να μη γίνει ευάλωτη, συνεπώς βορά σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, υιοθετώντας έτσι το στυλ της δυναμικής, no bullshit bimbo, εξού και ο διττός ορισμός του τίτλου της ταινίας, «Bombshell», που σημαίνει βόμβα αλλά και σεξοβόμβα.

Η σταδιακή αλλαγή της μέσα στην ταινία είναι αξιοσημείωτη και η Θερόν, με την αίσθηση της συνέχειας του ρόλου και πλέον με την πείρα της, καταφέρνει να κάνει ενδιαφέροντα έναν χαρακτήρα που δεν έχει πολλά να πει πέρα από τα προφανή ‒ ο πιο ζουμερός χαρακτήρας, μακράν, είναι εκείνος του Έιλς και ο Τζον Λίθγκοου, θαμμένος κάτω από το βαρύ άρρωστο σώμα του αιμορροφιλικού Έιλς, τον πλάθει υπέροχα, σαν έναν αμαρτωλό Ιανό, απωθητικό και λεβέντη ταυτόχρονα, που κατακρημνίζεται σαν αγρίμι που περνιέται για άτρωτο.