Αναγραμματίζοντας το νεανικό ευαγγέλιο Τζέιν Όστεν, η Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α., ένα έξυπνα αποδοσμένο ακρωνύμιο που διαβάζεται ως Φίλη λόγω Όγκου, Μάζας, Περιφέρειας και Ασχήμιας, ασχολείται με το σκληρό γκομενοπάζαρο των τελειόφοιτων του λυκείου με μια ευχάριστα κωμική και όχι ιδιαίτερα πρωτότυπη, εύστοχη ματιά που δεν σατιρίζει το συγκεκριμένο είδος αλλά κινείται σε γνώριμα νερά, περίπου στη φλέβα του Easy A και του Mean Girls, σε μια περίοδο που το κλίμα για τα νεαρά κορίτσια που πρωταγωνιστούν στο σινεμά έχει βαρύνει με τις τριλογίες των Αγώνων Πείνας και την Απόκλιση. Βασικό ατού για την αστεία ανταλλαγή της ουσίας με την εμφάνιση είναι οι δύο ηθοποιοί που υποδύονται τους παιδικούς φίλους και που τώρα αναγκάζονται να αλληλοβοηθηθούν, εκείνος δίνοντας συμβουλές για το σεξ απίλ κι εκείνη παρέχοντας τις σημειώσεις της στη Χημεία. Η Μέι Γουίτμαν και ο Ρόμπι Άμελ είναι εξαιρετικά φυσικοί αγωγοί της μετεφηβικής συμπεριφοράς δύο εντελώς αντίθετων συμμαθητών που διαθέτουν ικανότητες και σκαλώματα, αλλά κρύβουν επιμελώς τον βαθύτερο εαυτό τους. Αυτό επιθυμεί να μεταδώσει η ταινία: την εξυπνάδα να κρατηθεί ο ευάλωτος μαθητής, που κατά πάσα πιθανότητα έχει χρηματίσει Φλόμπα/ος για κάποιον εκμεταλλευτή κολλητό/ή, κοντά στην ειλικρίνεια του χαρακτήρα του μια εποχή που το κυβερνοκράξιμο βασιλεύει. Η μετάβαση του φιλμ στο δίδαγμα είναι αναμενόμενη, αλλά τουλάχιστον γίνεται με έξυπνες ατάκες και καλή παρατήρηση.