Το ντεμπούτο του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Ντέιβιντ Ρέιμοντ βρίθει αναφορών και στερείται φαντασίας, παρά τη στριμωγμένη πλοκή και τα (τετριμμένα) τρικ γύρω από την ευρύτερη έννοια των serial killlers και των συμπαραδηλώσεών της.

 

Ο ήρωας είναι ένα αγέλαστος αστυνομικός (Κάβιλ), χωρισμένος με έφηβη κόρη, που καλείται να εξιχνιάσει απαγωγές, βιασμούς και φόνους, πιθανώς από τον όδιο διαταραγμένο δράστη και στο παιχνίδι βοηθούν, ενίοτε εμποδίζοντάς την καθαρότητα της ματιάς του, οι συνεργάτες του (Τούτσι, Νταντάριο) και ένας αυτόκλητος τιμωρός (Κίνγκσλεϊ) που έχει αποφασίσει να πιάσει ο ίδιος το ανθρώπινο αρπακτικό, γιατί δεν έχει τίποτε πλέον να χάσει. Παρά το σεναριακό twist στο τελευταίο μέρος του θρίλερ, η σύγχυση έχει συσσωρευτεί ήδη: η προσέγγιση του Ρέιμοντ είναι υπερβολική στην ψυχολογία και ανιαρή στη διαδικασία.