Το παραμύθι της Χιονάτης (τη γνωστότερη εκδοχή του οποίου έχουμε μάθει από τους αδελφούς Γκριμ) αποφάσισε να μεταφέρει ο σκηνοθέτης Πάμπλο Μπέργκερ στη Σεβίλλη του 1920. Στην εποχή του βωβού κινηματογράφου και στη χώρα του Φλαμένκο και των ταυρομαχιών, μια νεαρή κοπέλα υποφέρει από στα χέρια της μητριάς της και αποφασίζει να φύγει με μία ομάδα νάνων ταυρομάχων.

 

Απολαυστική έκπληξη απο την Ισπανία, η ταινία που σάρωσε τα βραβεία Γκόγια ανανεώνει εικαστικά και αφηγηματικά το παραμύθι των αδελφών Γκριμ, το οποίο είδαμε ξανά με κόπο σε δύο χολιγουντιανές διασκευές μέσα σε έναν χρόνο, αυτήν τη φορά με την υπόθεση τοποθετημένη στη δεκαετία του ’20.

 

Ο σπαραξικάρδιος λυρισμός της ισπανικής λαϊκής κουλτούρας ενσωματώνεται άνετα στην απώλεια της μικρής, στη κακομεταχείρισή της από τη φθονερή μητριά, στην αδυναμία του πληγωμένου πατέρα, σε συνθήκες που μοιάζουν μερικώς με εκείνες του παραμυθιού (τα βασικά στοιχεία της πλοκής και οι νάνοι) και σε άλλες που διαφέρουν ευχάριστα (το περιβάλλον της ταυρομαχίας, η έλλειψη αποπροσανατολιστικών χρωμάτων, η έντονη εντοπιότητα). Το ασπρόμαυρο και το βουβό θα θυμίσει αρχικά το Artist, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πλήρη, ρεβιζιονιστική ιστορία και μ’ ένα είδος από μόνο του, και όχι απλώς με έναν χαριτωμένο, καλοφτιαγμένο φόρο τιμής στην εποχή που γέννησε το είδος, όπως έκανε η κομεντί του Χαζαναβίσιους.

 

Η φωτογραφία του Κίκο ντε λα Ρίκα, πλούσια σε γκρίζα παλέτα και επιθετική όποτε χρειάζεται για να αποδώσει τους γοτθικούς τόνους, και η χορταστική μουσική επένδυση του Αλφόνσο Βιλαλόγκα, με το κλαρινέτο να δεσπόζει και το κεντρικό θέμα να ησυχάζει τον συναισθηματικό παλμό, πλαισιώνουν το έξυπνο κα πονηρό ανακάτεμα του μελοδράματος με τη μαύρη κωμωδία από τον Πάμπλο Μπέργκερ, ο οποίος διατήρησε τα συστατικά του μύθου ακέραια (θυσιάζοντας αναγκαστικά πιθανές ανατροπές σε μια γνωστή ιστορία) και πέτυχε μια σειρά απο έντονες σεκάνς, όπως ο τραυματισμός του πατέρα και η γέννηση της κόρης με τον ταυτόχρονο θάνατο της μητέρας της, που οδηγούν σε μια γοργή ανάπτυξη, πολύ πιο εύγλωττη από τις λέξεις και τους διαλόγους.