Ο Γεωργιανός Ζάζα Ουρουσάντζε ακούστηκε στη χώρα μας πριν από μια διετία περίπου με την ταινία του «Μανταρίνια» και επιστρέφει με μια πρωτότυπη ιδέα που έχει όμως ξεπερασμένες ηθικοπλαστικές βάσεις.

 

Η ταινία του εισάγει έξυπνα την τέχνη του κινηματογράφου και την επιρροή της πάνω σε ζητήματα πίστης και ηθικής, όταν ένας ιερέας κερδίζει την εμπιστοσύνη των κατοίκων ενός μικρού χωριού μέσω μια σειράς προβολών που διοργανώνει και μετά το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» όλοι τους συνδυάζουν τη μορφή της Μονρόε με μια ντόπια γυναίκα.

 

Η σύνδεση του ιερέα με τη γυναίκα φέρνει μια σειρά συζητήσεων πάνω στην ηθική που οδηγεί την ταινία προς το αδιέξοδο και ένα, τελικά, βεβιασμένο φινάλε που αδικεί την προσπάθεια των δύο ηθοποιών στη διαχείριση των χαρακτήρων τους και του μυστηρίου που αποπνέει η υπόθεση.