Στην πρώτη τους σκηνοθετική απόπειρα, το 2016, οι Φρανσίσκο Μάρκες και Αντρέα Τέστα ευνοούν την ατμόσφαιρα έναντι της πλοκής σε ένα σχεδόν υπαρξιακό θρίλερ παράνοιας και παρακολούθησης (εξαιρετικά φωτισμένο και αρμονικά μονταρισμένο) στην Αργεντινή της χούντας, με οξύμωρο ήρωα έναν από τους πολλούς, σιωπηλούς υπαλλήλους που με την παθητική τους στάση άφησαν ένα απολυταρχικό καθεστώς να διαβρώσει την κοινωνία ‒ φυσικά, οι παραλληλισμοί με τα καθ' ημάς είναι προφανείς.