Υπάρχει μια βασική κατηγοριοποίηση στις ταινίες που έχουν ως θέμα τη σύγχρονη οικονομική κρίση, ειδικότερα στην Ευρώπη. Βρίσκουμε ταινίες που θεωρητικά τη σχολιάζουν και την καταγγέλλουν, αλλά επί της ουσίας την εκμεταλλεύονται για να δικαιολογήσουν την πενιχρή ύπαρξή τους. Πλάι σε αυτές, βρίσκουμε ευτυχώς και μια πολύ μικρότερη ομάδα ταινιών με γερές βάσεις που ενσωματώνουν εύστοχα το θέμα της κρίσης ως δομικό κομμάτι τους, αφηγηματικά και αισθητικά. Η κρίση στο Πικαδέρο και οι συνέπειές της στη νέα γενιά αποτυπώνονται στο ανέκφραστο βλέμμα των δύο πρωταγωνιστών, στις σιωπές τους, στη συρρίκνωση του έρωτά τους σε πρακτική αναζήτηση ιδιωτικού χώρου για σεξ, στη μετατροπή των απλών επιθυμιών τους σε απατηλά όνειρα. Ευρηματικό μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Βρετανού Μπεν Σάροκ, γυρισμένο στη Χώρα των Βάσκων, η φυσική ομορφιά της οποίας αντιπαραβάλλεται με τη μουντή καθημερινότητα των ηρώων.