Το γεγονός αυτό δεν γίνεται ο κεντρικός πυρήνας της ταινίας αλλά μια αφορμή για να ανατρέξουμε στο παρελθόν της ηρωίδας και στην καθοριστική συμβολή του πατέρα στην προσωπικότητά της, κάτι που εξηγεί και τη διαρκή σύγχυση στην οποία βρίσκεται η ίδια, προσπαθώντας να κατανοήσει ποια ακριβώς είναι και τι ζητά από τη ζωή της. Η σωματική βία την οποία θα υποστεί μπαίνει στη ζυγαριά μαζί με την ψυχολογική κι έτσι ξεκινά μια σειρά πράξεων που, πέρα από το αν είναι σωστές ή όχι, κύριο σκοπό έχουν να διώξουν από την ηρωίδα (και την αφήγηση) το στοιχείο της αντιφατικότητας που φαίνεται να την (τις) ταλαιπωρεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.