Πίσω από την κουρτίνα του υπνοδωματίου, μια γυναίκα παρακολουθεί τη γειτόνισσά της. Δείχνει ένοχη, σαν να ανυπομονεί για την τελική πινελιά μιας καλοσχεδιασμένης πλεκτάνης. Ο Χίτσκοκ παραμονεύει στα αμερικανικά προάστια των ‘60s. False alarm: είναι τα γενέθλια της Σελίν και η κολλητή, εξομολόγος και αδελφή ψυχή της, η Άλις, της έχει οργανώσει πάρτι-έκπληξη με οικογένειες και καλεσμένους και δεν θέλει να πάει τίποτε λάθος. Ή μήπως όχι; Η κατάσταση περιπλέκεται όταν ο γιος της Σελίν χάνει τη ζωή του, ο σύζυγός της αποτραβιέται στη θλίψη, και εκείνη βρίσκει καταφύγιο στον καλύτερό του φίλο, τον λυπημένο γιο της Άλις. Ο διευθυντής φωτογραφίας Μπενουά Ντελόμ ανέλαβε την τελευταία στιγμή τη σκηνοθεσία του Μητρικού Ενστίκτου, remake του βελγικού Duelles, διστάζοντας μεταξύ βραδυφλεγούς «δολοφονικού» μυστηρίου και δράματος αποχρώσεων και σασπένς. Διαθέτει δυο όμορφες πρωταγωνίστριες υψηλής ενέργειας, την Αν Χάθαγουεϊ και την Τζέσικα Τσαστέιν. Ενδεχομένως ενδιαφέρθηκαν για το θέμα γιατί εμπεριέχει gaslighting, δηλαδή τον ψυχολογικό χειρισμό για να προκαλέσει αμφιβολίες (του τύπου “μήπως δεν είσαι καλά”, “δεν νομίζω να είχα πει κάτι τέτοιο, εσύ κατάλαβες άλλα” κ.λπ.), ειδικά μεταξύ γυναικών που σερβίρουν κοκτέιλ, δεν δουλεύουν, αντιγράφουν την Τζάκι Κένεντι και ασχολούνται με τα παιδιά τους παραμελώντας επιθυμίες και απωθημένα. Δυστυχώς ο Ντελόμ επιλέγει τον πρώτο δρόμο, και μάλιστα σε βαθμό αναληθοφάνειας, περιβάλλοντας τις ανατροπές με επίπεδη μουσική και δική του, άτονη φωτογραφία και καταλήγοντας σε ένα φινάλε που μοιάζει εναλλακτικό.