Πορτρέτο του μανιοκαταθλιπτικού, ιδιοφυούς ζωγράφου της «Κραυγής» από έναν ριζοσπάστη σκηνοθέτη, τον αντικομφορμιστή και παραγνωρισμένο Βρετανό Πίτερ Γουότκινς, που εδώ πετυχαίνει την αισθητική επιτομή του docudrama: αφηγείται τη ζωή του Νορβηγού Μουνκ, την αναπαριστά μυθοπλαστικά με μια κάμερα/ωτακουστή και μάρτυρα, και την τοποθετεί στο κοινωνικό περιβάλλον της εποχής, ποτίζοντάς την παράλληλα με το πνεύμα του καλλιτέχνη, όπως καταγράφηκε στο πλούσιο έργο του. Διανοητικά και συγκινησιακά, ο Γουότκινς από την αρχή μέχρι το τέλος είναι τέλειος και οι πολύμορφες τεχνικές του λειτουργούν θαυμαστά. Δεν είναι παράξενο που ο Μπέργκμαν θαύμασε την ταινία - αν βουτούσε σε παρόμοια νερά, κάπως έτσι θα τη γύριζε κι εκείνος. Συναρπαστικό φιλμ που χρειάζεται υπομονή στη θέαση του, από έναν καλλιτέχνη που ακόμη αντιστέκεται στη γραμμική κωδικοποίηση του κρατούντος οπτικοακουστικού πεδίου.