Μια αρχαία κινέζικη παροιμία χωρίζει τη ζωή σε τέσσερις βασικές συγκινήσεις. Ο σκηνοθέτης Γιέχο Λι συνδέει πρόσωπα και οριακές καταστάσεις σε ένα ακραίο μωσαϊκό συμπτώσεων, για να (απο)δείξει πως τα πάντα ρει και η ζωή με το θάνατο φλερτάρουν καθημερινά, σε έναν ασταμάτητο χορό του θυμικού. Ένα νέο ρητό του Χόλιγουντ λέει: πρόσεξε όταν ακολουθείς μια επιτυχία γιατί το παράδειγμά της δεν σου εξασφαλίζει την ευτυχία και μπορεί να πέσεις και να φας τα μούτρα σου.

Το απροσδόκητο σουξέ του Crash, που ήταν μάλιστα μετριότατο, προσπαθούν να επαναλάβουν ταινίες με φτιαγμένες πλοκές, παντρέματα στα θέματα και πολλούς ηθοποιούς, πρόθυμους να εξαργυρώσουν προσωρινά μια καλλιτεχνική αναλαμπή για να τσιμεντώσουν τα επόμενα μεγάλα συμβόλαιά τους, μετά από προτροπή των επαγγελματιών συμβούλων τους, φυσικά. Οι Ακραίες Καταστάσεις είναι μια τέτοια περίπτωση φόρμουλας. Μεταφυσικό δήθεν, δραματικές ακρότητες, αυθαιρεσίες και συμπτώσεις, φωνές και κλάματα και αγκαλιές, σε ρεαλιστικό πακέτο με αργή κίνηση. Η μοίρα όμως, αυτή η σκύλα που οπλίστηκε με τραγική ειρωνεία και πυροβολεί αδιακρίτως, θέλει επιδέξιο και βασανισμένο χειρισμό για να δείξει τις μαύρες αρετές της.