Ο Ανίς Τσαγκάντι κατόρθωσε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον στο Searching, πετυχαίνοντας να αφηγηθεί την πολύπλοκη ιστορία της μυστηριώδους εξαφάνισης της έφηβης κόρης ενός στοργικού, αλλά απασχολημένου με τη δουλειά του πατέρα, χρησιμοποιώντας αυστηρά και αποκλειστικά το υποκειμενικό μάτι μιας σειράς από κάμερες που δεν προέρχονται από το ανθρώπινο βλέμμα: τα κινητά τηλέφωνα, οι υπολογιστές, ο τηλεοπτικός φακός και ο δέκτης, οι κάμερες επιτήρησης σε δρόμους, οργανισμούς και τυχαία σημεία καταγράφουν την κίνηση, τη δράση ακόμη και τις σκέψεις, χωρίς να προκαλέσουν δυσφορία ή το συναίσθημα του πλεονασμού ή της επανάληψης.

 

Το τεχνικό επίτευγμα του ινδικής καταγωγής Αμερικανού πρώην διαφημιστή για λογαριασμό της Google (γλυκιά η μυθοπλαστική εκδίκηση) σε αυτό το δράμα που θίγει την ακούσια παραμέληση των παιδιών από τους γονείς στην ψηφιακή εποχή και φλερτάρει με την παράνοια ενός καθαρόαιμου αστυνομικού pageturner θολώνει την καλή του εικόνα με ένα παρατραβηγμένο, σχεδόν καταχρηστικό φινάλε, αλλά τουλάχιστον μέχρι το τελευταίο εικοσάλεπτο η αγωνία συναγωνίζεται την απόλαυση.