Η «καλή σύζυγος» του τίτλου ήταν καλή γιατί ζούσε σε έναν καλό κόσμο, αφού ό,τι κακό συνέβαινε φρόντιζε να μην το βλέπει ή να το ακούει , ζώντας έτσι σε ένα ιδανικά πλασμένο, τεχνητό περιβάλλον. Τα σημάδια του χρόνου όμως και οι επιπτώσεις που έχει αυτός στο σώμα της, μαζί με ένα τυχαίο γεγονός, τη φέρνουν αντιμέτωπη με αυτό που ήταν τόσα χρόνια, όπως βλέπουμε στα εξαντλητικά κοντινά στο πρόσωπό της και ειδικά στον καθρέφτη της: μια ηθοποιός που κυριεύεται πια από την εμφανή αίσθηση της ενοχής και της απογοήτευσης. Το αξιόλογο δράμα της ηθοποιού Μιριάνα Καράνοβιτς, που σκηνοθετεί για πρώτη φορά, σιγοβράζει και επιτίθεται με τον τρόπο του στην οικογένεια, χωρίς στιγμές ακραίας έντασης, αλλά ως υπενθύμιση πως αυτή μπορεί να γίνει μια κρυψώνα αμαρτιών, οι οποίες ίσως με τα χρόνια να μη σημαίνουν τίποτα για τον υπόλοιπο κόσμο, ωστόσο να σημαδέψουν τα μέλη της.