Αν έχει μείνει μια εικόνα στον υπογράφοντα από την μεταμόρφωση του Cyrano σε μιούζικαλ ερωτική τραγωδία δια χειρός Τζο Ράιτ και National είναι η σιγουριά με την οποία βημάτιζε η Χέιλι Μπένετ μέσα στο κάδρο, καθώς διατύπωνε κατηγορηματικά το ερωτικό της αίτημα και το υπέγραφε με το βιμπράτο της στο «I Need More». Από το ντεμπούτο της στο σινεμά ως ποπ τραγουδίστρια αλά Κριστίνα Αγκιλέρα στο Music and Lyrics, η Χέιλι Μπένετ, που πέρασε κι από τα μέρη μας για τις ανάγκες του δυσεύρετου (και δυσνόητου) σκηνοθετικού ντεμπούτου του Φαίδωνα Παπαμιχαήλ Arcadia Lost, βρίσκεται σε αναζήτηση εκείνου του κινηματογραφικού οχήματος που θα αποκαλύψει τα πρωταγωνιστικά της χαρίσματα σε ένα ευρύτερο κοινό και στους ανθρώπους της βιομηχανίας, μα  ακόμα δεν τα έχει καταφέρει – χρειάζεται και λίγη τύχη.

 

Στο Widow Clicquot, που μέχρι στιγμής είδαν λίγοι άνθρωποι, αλλά ελπίζεις να ήταν οι κατάλληλοι άνθρωποι, η Μπένετ βρίσκει έναν ζουμερό ρόλο, εκείνον της γυναίκας πίσω από τη Veuve Clicquot. Η Μπαρμπ Νικόλ Κλικό ανέλαβε την επιχείρηση του συζύγου της όταν εκείνος πέθανε, έχοντας να συνεχίσει μόνη της το επιχειρηματικό του όραμα και να το κάνει δικό της, κόντρα στις προκαταλήψεις της εποχής. Aν και ο ρόλος προσφέρεται για ένα φαντεζί ερμηνευτικό solo, η Μπένετ κάνει ό,τι απαιτεί η σκηνή και τίποτε παραπάνω. Αφαιρεί διαρκώς, ώστε όταν έρχεται η «πρόσθεση», να έχει και τον ανάλογο αντίκτυπο. 

 

Η αφαίρεση είναι ένα στοιχείο που εκτιμάς στην ταινία του Τόμας Νάπερ. Σκεφτείτε ότι μαθαίνουμε την έκβαση της δίκης στο φινάλε από μια προσφώνηση – δεν κάνει να πούμε περισσότερα. Η επιλογή μιας αφήγησης, που βρίσκεται διαρκώς με το ένα πόδι στο παρόν και με το άλλο στο παρελθόν, στα χαρτιά βοηθά ώστε ο θεατής να μην πλήξει, αλλά στην πράξη πλήττει το momentum και τη συνοχή, καθώς ενίοτε έρχεται αυθαίρετα, δίχως δραματική ή νοηματική σύνδεση μεταξύ παρόντος και παρελθόντος. Ωστόσο, η ερμηνεία της Μπένετ, τα λυρικά έγχορδά του Μπράις Ντέσνερ – ναι, του μέλους των National- και η (αριστοτελική) τήρηση του μέτρου δύσκολα θα αφήσουν ασυγκίνητους τους φίλους του σινεμά εποχής.