Ήδη από την αρχική σκηνή της η Νύχτα της Φωτιάς υποδεικνύει όσα θα ακολουθήσουν. Ένας σκαμμένος λάκκος είναι το τελευταίο μέρος όπου θα έπρεπε να βρίσκεται ένα μικρό κορίτσι. Ο λόγος που πρέπει να κρυφτεί εκεί είναι για να μην πέσει θύμα trafficking από τους ανθρώπους του μεξικανικού καρτέλ που περνούν κατά διαστήματα από το χωριό της, αναζητώντας υποψήφια θύματα. Σαν να μην έφτανε αυτό, πρέπει να κουρεύει και τα μαλλιά της κοντά, ώστε να μην τραβήξει την προσοχή τους.

 

Σε παρεμφερή μοίρα βρίσκονται και οι δύο καλύτερες φίλες της αλλά και όλα τα κορίτσια που μεγαλώνουν σε αντίστοιχες περιοχές της μεξικανικής ενδοχώρας, σύμφωνα με το φιλμ της Τατιάνα Χουέζο, το οποίο αποτέλεσε την επίσημη πρόταση του Μεξικού για το περασμένο Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας.

 

Η Χουέζο γλυκαίνει την ωμότητα του ρεαλισμού με λυρικές εξάρσεις και βρίσκει την ομορφιά μέσα στην ασχήμια, όπως ακριβώς θα έκανε και ένα παιδί σαν την Άνα. Ο αγγλικός τίτλος Prayers for the stolen συνοψίζει αυτό που είναι η ταινία: μια προσευχή, όχι μόνο για τα κορίτσια που έπεσαν θύματα απαγωγής αλλά και για όλα όσα έχασαν (και εξακολουθούν να χάνουν) δικούς τους ανθρώπους, καθώς αρχίζουν να καταλαβαίνουν περισσότερα και προσπαθούν να αποφύγουν αυτό το φριχτό ενδεχόμενο. Ειδική μνεία στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών και Χρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας.