Ο σκηνοθέτης του Εξορκισμού, Τζόσουα Τζον Μίλερ, είναι ο γιος του ηθοποιού και βραβευμένου με Πούλιτζερ θεατρικού συγγραφέα Τζέισον Μίλερ, ο οποίος είχε υποδυθεί τον ελληνικής καταγωγής ιερέα Κάρρας στον τρίτο και κυρίως στον πρωτότυπο και αξεπέραστο Εξορκιστή του Φρίντκιν. Με τον σύντροφό του, ο Μίλερ υιός έγραψε ένα υποθετικό sequel του Εξορκιστή ως ταινία μέσα στην ταινία, δηλαδή την ιστορία ενός νεαρού κινηματογραφιστή που αντιμετωπίζει την ύστατη αναποδιά στο γύρισμα του δικού του Εξορκιστή όταν πεθαίνει μυστηριωδώς ο πρωταγωνιστής και τον αντικαθιστά με έναν προβληματικό ηθοποιό, τον Τόνι Μίλερ (άλλη μια εσκεμμένη αναφορά στον πατέρα), ο οποίος μόλις έχει ξεπεράσει με εντατική αποτοξίνωση το πρόβλημα εξάρτησης από το αλκοόλ, αμέσως μετά τον θάνατο της συζύγου του από καρκίνο. Η αποξενωμένη κόρη του επιστρέφει απρόθυμα για να τον βοηθήσει να σταθεί στα πόδια του και κυρίως να μάθει τα λόγια του όταν εκείνος αδυνατεί να συγκεντρωθεί και ο απελπισμένος σκηνοθέτης του φτάνει στο σημείο να τον προσβάλλει για να τον «συνετίσει», ανακαλώντας σαδιστικά τους χειρότερους σταθμούς στη ζωή του, μήπως και του αποσπάσει την αλήθεια που του διαφεύγει. Στις διαλείψεις που παθαίνει ο Τόνι Μίλερ, κάτι μεταξύ υπνοβασίας και κατάληψης από σκοτεινό πνεύμα, η κόρη του βρίσκεται πάντα κοντά για να τον επαναφέρει την τελευταία στιγμή, κι εμείς τον βλέπουμε να θυμάται τραυματικές στιγμές από την εφηβική του ηλικία, και πιο συγκεκριμένα από τη θητεία του ως παπαδοπαιδιού – κάτι που πυροδοτείται από την παρουσία ενός αυθεντικού ιερέα (Ντέιβιντ Χάιντ Πιρς, από το τηλεοπτικό «Frasier») στα γυρίσματα, σε ρόλο συμβούλου.

 

Η ταινία θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο ως γκαζωμένη φαντασία σε b movie περιτύλιγμα, ωστόσο θέλει και επιμένει να ποζάρει ως σοβαρή ψυχανάλυση φρίκης με επίκεντρο τη θυσία, εξού και ο Μολώχ, ο σχετικός με το θέμα θεός των Καναανιτών, στη θέση του αξεπέραστης έμπνευσης Παζούζου. Επιπλέον, ο Μίλερ μιλάει έμμεσα για τον μπελά που δημιουργούν οι δαιμονισμένοι από τον ρόλο τους ηθοποιοί, όταν χάνονται στη Μέθοδο και βασανίζουν συνεργεία, σκηνοθέτες, τους συμπρωταγωνιστές και τους δικούς τους ανθρώπους – σε περίπτωση που δεν τους λένε Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Αυτό όμως είναι μια αδιόρατη υποσημείωση σε ένα τεράστιο σεναριακό και σκηνοθετικό χάος, που εντείνεται σε κωμικοτραγικό επίπεδο το τελευταίο ημίωρο, όπου τίποτε δεν στέκει, ο Σαμ Γουόρδινγκτον στον ρόλο του ηθοποιού που παίζει τον νεαρότερο παπά στην ταινία της ταινίας έχει εξαφανιστεί (η Όλγα Καρλάτου έτυχε πιο θεαματικού ξεματιάσματος με ζόμπι) και ο Ράσελ Κρόου υπνοβατεί ή εκτίθεται, ενώ ολόκληρα τμήματα φαίνεται να έχουν ξαναγραφτεί ή λείπουν σκηνές (τα γυρίσματα ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν το 2019, με συμπληρωματικές λήψεις πέρσι). Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Μίλερ, υιός και σκηνοθέτης, δήλωσε απονήρευτος και απροετοίμαστος στα γυρίσματα, προσθέτοντας πως πλέον θα γνωρίζει πώς και τι στην επόμενη ταινία του, παίρνοντας άτυπα τα εύσημα για την ειλικρινή παραδοχή του.