Ένας νόμος που ίσχυε για μακρό χρονικό διάστημα μπορεί να καταργηθεί σε μια νύχτα, δεν καταργείται όμως με την ίδια αμεσότητα και η συνείδηση δικαίου σε σχέση με το αντικείμενο ή/και τη συμπεριφορά που ρύθμιζε στο μυαλό της μεγαλύτερης μερίδας του πληθυσμού. Αυτό ισχύει ακόμα και για τους σκληρότερους και πλέον αντιδημοφιλείς κανόνες δικαίου, όπου, ακόμα κι αν οι πολίτες αφομοιώσουν γρήγορα την ελευθερία του πράττειν, οι επιδράσεις της μακρόχρονης ισχύος στις αντιλήψεις, στη συμπεριφορά και στον ψυχισμό τους απαιτούν πολύ περισσότερο χρόνο για να εξασθενήσουν.

 

Το Brief History of a Family τοποθετεί τη δράση του μετά την κατάργηση του φριχτού νόμου του «ενός τέκνου» στην Κίνα, που θέσπιζε ανώτατο όριο ενός παιδιού ανά οικογένεια, με (υποτιθέμενο) στόχο την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού. Αξιοποιώντας το εύρημα του Ξένου, που εισβάλλει στην οικογενειακή στέγη και φέρνει τα πάνω κάτω, ο Λιν Ζιανζιέ καταδεικνύει μια σειρά από απωθημένα και απάνθρωπες συμπεριφορές, όλα τους παράγωγα της επίμαχης διάταξης. Η ταινία του καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα κρυπτική και  επεξηγηματική – «το βλέπουμε σαν δεύτερη ευκαιρία» θα πουν οι γονείς, αναφερόμενοι στο ζωηρό ενδιαφέρον τους για το επίδοξο νέο μέλος της οικογένειας- και στηρίζεται ως επί το πλείστον σε μια θριλερική ατμόσφαιρα, υποσχόμενη μια κορύφωση πιο εκρηκτική από εκείνη που έρχεται τελικά. Η αναγωγή από το ειδικό στο γενικό και η επίδραση του τελευταίου στο πρώτο προκύπτουν και από την εικονογραφία, βλέπουμε για παράδειγμα τις πολύβουες οδικές αρτηρίες να διαπλέκονται με τις αρτηρίες ενός χαρακτήρα, το αίμα του οποίου βράζει τη δεδομένη στιγμή. 

 

Πρόκειται για υποσχόμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο το οποίο, αν και κινέζικο, θα ικανοποιήσει περισσότερο τους φίλους της βορειοευρωπαϊκής, «κλινικής» γραφής.