Το Ταξίδι στα Αστέρια κινείται μεταξύ της μυθοπλασίας και της ταινίας τεκμηρίωσης. Μια τεκμηρίωση  που ξαναδιαβάζει την Ιστορία –όχι μόνο την αθλητική‒ «παναθηναϊκοκεντρικά», ερχόμενη έτσι σε αντίθεση με το ωραιότατο 1968, το οποίο έστηνε μεν μια αφήγηση γύρω από το κατόρθωμα της μπασκετικής ΑΕΚ το 1968, αλλά μεριμνούσε π.χ. και για την τοποθέτηση του γεγονότος στις ορθές διαστάσεις του σε σχέση με ιστορικές συγκυρίες της περιόδου. Όσο για τη μυθοπλασία του, αυτή εξαντλείται στη δραματοποίηση ανέκδοτων ιστοριών από την επιτυχημένη θητεία των αδερφών Γιαννακόπουλου στη διοίκηση της ομάδας σε μια επί της ουσίας ασπόνδυλη αφήγηση, δίχως στοιχειώδεις πληροφορίες, ώστε να ενδιαφερθούν και εκείνοι που δεν γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Για να διασκεδάσεις την ανία σου, μπορείς να παίξεις διασκεδαστικά παιχνίδια, να μετρήσεις π.χ. τις φορές που εμφανίζεται το Τonotil στην οθόνη, ένας από τους χορηγούς της ταινίας. Μετά το πέρας των 109 λεπτών της διάρκειας, όμως, βρίσκεσαι να χρειάζεσαι κι εσύ ένα σφηνάκι Tonotil.