Η δράση της ταινίας τοποθετείται στη Βουλγαρία, τον πρώτο καιρό μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Μια ομάδα στρατιωτικών αναζητά στην επαρχία εξωγήινο αντικείμενο που θα κάνει τη Βουλγαρία «great again», με τη συνδρομή ενός μέντιουμ και της κόρης υψηλόβαθμου αξιωματούχου που φέρεται να διαθέτει παραψυχολογικές ικανότητες. Λόγω του πολιτικού πλαισίου, του καυστικού της χιούμορ και του σουρεαλισμού της, η ταινία θυμίζει κατά το πρώτο της μέρος κάτι από το Death of Stalin του Αρμάντο Ιανούτσι αλλά και από το ξεχασμένο Men who stare at goats – για να προσφύγουμε σε πιο πρόσφατα παραδείγματα. Το σκηνοθετικό δίδυμο, όμως, κάνει μερικές αισθητικές επιλογές που καθόλου δεν βοηθούν την κωμωδία –κάμερα στο χέρι, αφτιασίδωτη mise en scene, νεκροί χρόνοι– και όσο περνά η ώρα τσαλαπατά τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τον παραλογισμό από την ασυναρτησία και ταυτόχρονα σκοτεινιάζει, χάνοντας το δεκανίκι του χιούμορ, που το κρατούσε όρθιο μέχρι τότε. Έτσι, απομένει μοναδικό στήριγμα η Μαρία Μπακαλόβα που επιστρέφει στην πατρίδα της για να υποδυθεί ένα σύμβολο αθωότητας με μια ερμηνεία έντονης σωματικότητας.