Η αργή διαδρομή προς την άγρια δύση (κάτι σαν μετάφραση του τίτλου της ταινίας Slow West, που απέσπασε εγκώμια και τιμές στο πρόσφατο Φεστιβάλ του Sundance) είναι ουσιαστικά η μαρτυρική, αυτοσχέδια αναζήτηση του απότομα ακυρωμένου έρωτα ενός 16χρονου Σκωτσέζου για την αγαπημένη του, που μαζί με τον πατέρα της έφυγαν ξαφνικά από τα Highlands και καταζητούνται στο Κολοράντο. Απρόσμενος βοηθός του ευγενούς και εντελώς άπειρου Τζέι είναι ο περιπλανώμενος συμμορίτης Σίλας, ο οποίος τον προστατεύει από κακοποιούς και απατεώνες, προφανώς γοητευμένος από την αταλάντευτη αποφασιστικότητα και τον ιερό σκοπό του νεαρού. Ο μηδενισμός της ταινίας διακόπτεται από εντυπωσιακά φυσικά σκηνικά (η Νέα Ζηλανδία αντί των ΗΠΑ, σε νέες κινηματογραφικές περιπέτειες), εναλλαγή ασυνήθιστων πλάνων με κλασικές αναφορές στον μύθο του γουέστερν και τις αλά Τζον Φορντ αχανείς εκτάσεις που καταπίνουν τους χαρακτήρες και αναδεικνύουν τη δράση, αλλά και με ένα ευπρόσδεκτο κατάμαυρο χιούμορ που δεν υπονομεύει το κλίμα. Ο Τζον Μακλίν, γνωστός ως μουσικός και συνθέτης, κάνει εδώ ένα άκρως υποσχόμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο, χτίζοντας με αυτοπεποίθηση τη ρημαγμένη Αμερική του 1860, και καταλήγοντας σε ένα από τα πληρέστερα φινάλε που έχουμε δει ποτέ σε γουέστερν, κανονικό θρίλερ, με ειρωνεία και αίσθημα, σε ένα love story που δεν μοιάζει με κανένα. Η αναγωγή στο Road δεν μπορεί να είναι τυχαία: πρωταγωνιστεί ο Κόντι Σμιτ-Μακφί που, παιδάκι τότε, διέσχιζε την εσχατιά της κατεστραμμένης ανθρωπότητας, όπως κι εδώ, ενώ στον ρόλο του πατέρα αντιστρέφονται οι σχέσεις, καθώς πλέον «φυλάσσεται» από τον στιβαρό Μάικλ Φασμπέντερ, έναν survivor που γνωρίζει πως ο μικρός είναι η μοναδική ευκαιρία του να εκπολιτιστεί.