Μεγάλη εμπορική επιτυχία στη Γαλλία, τα Παλιόπαιδα αποτελούν το ντεμπούτο του Αντονί Μαρσιανό, stand up κωμικού που εδώ δείχνει ακριβώς αυτό: ότι είναι δυνατός στα αστεία, αλλά δεν μπορεί ακόμα να δέσει, όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί του, τα χωριστά σκετς σε μια ομοιογενή κινηματογραφική λογική. Δεν πειράζει και τόσο, γιατί δεν πρέπει να υποτιμούμε το κατά τεκμήριο σπανίζον ταλέντο στην παραγωγή κωμικών, έστω και λίγο ασύνδετων σκηνών, με πραγματικά εφευρετικά λεκτικά γκαγκς και χαρακτήρες που τα βρίσκουν μεταξύ τους και βασίζονται σε αναγνωρίσιμους ανθρώπους. Ο Αλέν Σαμπά είναι μεγάλος κωμικός και εδώ το επιβεβαιώνει και ο Μπουμπλίλ του κάνει έξοχο support, σαν τον Γκούφι δίπλα σε έναν μεσήλικο Μίκι που το λέει η καρδιά του. Ο Μαρσιανό κατανοεί πλήρως την έννοια του timing και ακόμη κι όταν το παρακάνει, όπως στις σεκάνς του Μαρακές και της μετάφρασης των Ιρανών, το γέλιο δεν στερεύει.