Το ντεμπούτο του Αντρέι Ταρκόφσκι, ένα εντυπωσιακό και υποβλητικό αριστούργημα, γυρισμένο το 1962. Δουλεύοντας στην καρδιά της ρωσικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, τη Mosfilm, ο Ταρκόφσκι ξεγλίστρησε από την παγίδα της προπαγάνδας και έκανε το πιο προσωπικό αντιπολεμικό φιλμ που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί από έναν θεωρητικά άπειρο κινηματογραφιστή, έχοντας βαλθεί να αφήσει από την αρχή τη σφραγίδα του στο συσχετισμό της φυσικής αγνότητας με την ανθρώπινη θηριωδία και τις ανεπούλωτες πληγές στον ψυχισμό. Ορφανεμένος από τον πόλεμο, ο 12χρονος Ιβάν κινείται στην πρώτη γραμμή, αλλά χαράζεται από τις αξέχαστες ονειρικές εικόνες της οικογένειας και της βίαια ξεριζωμένης αθωότητας.

Με νατουραλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία να παρεμβάλλονται σε μια στεγνή πραγματικότητα (που ενισχύεται από αποσπάσματα επικαίρων του πολέμου προς το τέλος), το φόρτε του Ταρκόφσκι είναι η σκηνοθετική χορογραφία, η δυναμική και ακριβής τοποθέτηση της κάμερας και η ανάμειξη φυσικών ήχων και μουσικής με τη βαθιά επίπτωση που έχει στον νεαρό η εμπειρία της ζωής σε όλο της το εύρος.