Ο Κιάνου Ριβς δεν παίζει, αλλά μάλλον απαγγέλλει έναν ρόλο ενοχικής ευθύνης και πολλαπλών διλημμάτων, όταν η γυναίκα και τα παιδιά του σκοτώνονται σε αυτοκινητικό δυστύχημα, με τον ίδιο στο μοιραίο τιμόνι, και βάζει σε παράνομη εφαρμογή την προηγμένη τεχνολογία στο εργαστήριο όπου εργάζεται με την κάλυψη του άμεσου συνεργάτη του, κάτω από τη μύτη(;) μιας σοβαρής, υποτίθεται, εταιρείας.

 

Και τα καταφέρνει να τους αναστήσει! Φυσικά, υπάρχει κόστος, στον ίδιο και τους υποψήφιους θεατές, σε αυτήν τη σεναριακά ερασιτεχνική, ερμηνευτικά αστεία ταινία, η οποία διατηρεί ένα κάποιο φλου ενδιαφέρον που γειτνιάζει με τη διαστροφική περιέργεια ως προς το πού ακριβώς το πάει ‒ ναι, κάπου το πάει, αλλά, φυσικά, μετά από τόσο λανθασμένη διαδρομή, δεν θα ήταν δυνατόν να μην τρακάρει ξανά στο φινάλε.