Ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την τέχνη προδιαθέτει θετικά μόνο τους πωρωμένους ακαδημαϊκούς. Η Τέχνη στον Δρόμο, υποψήφια για το Όσκαρ στην κατηγορία αυτή το 2011, είναι ακριβώς το αντίθετο: μια καταγραφή των θολών ορίων ανάμεσα στην ελεύθερη έκφραση και στον φιλοχρήματο υπολογισμό, που δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό της στα σοβαρά και αντιστρέφει τους ρόλους του σκηνοθέτη και του ήρωα, και μάλιστα με το καλημέρα. Η ιδέα της καταγραφής του έργου του Μπάνκσι, καθώς και του ίδιου επί τω έργω, ακούγεται παράλογη, από τη στιγμή που ο αντάρτης Βρετανός γκραφιτάς και αγαπημένο άτακτο παιδί του κυκλώματος παραμένει πεισματικά μυστηριώδης και άφαντος, σε μια εποχή που κανένα ψευδώνυμο δεν μένει κουκουλωμένο για πολύ. Ο Μπάνκσι αποφάσισε, λοιπόν, να πιάσει εκείνος την κάμερα και να παρακολουθήσει τον Γκέτα στη μεταμόρφωσή του από απλό παιδί των δρόμων, ριψοκίνδυνο καβαλητή σκαλωσιών και καλλιτεχνάκο που αγωνιά να σημαδέψει τους τοίχους με το πρωτότυπο στίγμα του, σε ένα υπολογίσιμο όνομα που μάλιστα αυτοχρίσθηκε Mr. Brainwash. Ναι, είναι αυτός που έκανε το πορτρέτο της Μαντόνα και έφτασε στο σημείο να φιλοτεχνήσει έργα που αναρριχήθηκαν αλματωδώς στο χρηματιστήριο της τέχνης. Η προετοιμασία της έκθεσής του είναι πολύ διασκεδαστική, όσο υπονομευτική είναι η σπουδαιοφανής αφήγηση με τη φωνή του Ρις Ίφανς καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου. Ο Γκετά ενδέχεται να είναι απατεώνας ή να μην υπάρχει στην πραγματικότητα και ο Μπάνκσι αφήνει ανοιχτά και τα δύο ενδεχόμενα, με την ίδια ευχαρίστηση που προφανώς καγχάζει, βλέποντας τον θαυμασμό των αγοραστών των έργων του, περιφερόμενος ανάμεσά τους, άγνωστος μεταξύ γνωστών που τον θαυμάζουν και πεθαίνουν από περιέργεια να τον δουν. Στο μεταξύ, η Τέχνη έχει εξελιχθεί σε ένα τσίρκο που καλπάζει και το ντοκιμαντέρ αυτό αποσυνδέει τον αυθεντικό ενθουσιασμό από την εμπορευματοποίηση, θεωρώντας την όποια αγοραστική αξία ενός καλλιτεχνήματος μια παθογενή παρενέργεια. Με την παιχνιδιάρικη Τέχνη στον Δρόμο, ο άρχων του στένσιλ σχεδίασε ένα εξόχως ψυχαγωγικό κοινωνικό σχόλιο, όπως μας έχει συνηθίσει με τα περίτεχνα επιτοίχια σκαριφήματά του. Ελπίζω να μετακομίσει στο σινεμά, όπου το έργο του δεν κινδυνεύει με κατεδάφιση.