Από την αυγή της ανθρωπότητας ως την επιστροφή του αστρικού μωρού στη Γη, η μνημειώδης «Οδύσσεια του Διαστήματος» παραμένει η αξεπέραστη ερωτηματική απάντηση στην απορία για το νόημα της ύπαρξης, ένα τελετουργικό θρίλερ στο άγνωστο με στόχο το άπειρο, τον Μονόλιθο στον ρόλο του τέλειου χιτσκοκικού μαγκάφιν και τον υπολογιστή Χαλ ως απόλυτο ρηξικέλευθο για την εποχή κακό ‒ και μάλιστα με ζαλιστικούς τεχνικούς όρους και μια (μη) αφήγηση που υπνωτίζει.

 

Η αρχική κόπια έχει αποκατασταθεί και προβλήθηκε στις Κάννες όπως ακριβώς είχε παιχτεί, σε 70 mm, 50 χρόνια πριν, με διάλειμμα, σε φιλμ, και με το απότομο πανωσήκωμα στις συνδέσεις των σκηνών, όποτε τελείωνε η μπομπίνα.

 

Ευκαιρία να δείτε το αριστουργηματικό ψυχοταξίδι του Κιούμπρικ στις πραγματικές του διαστάσεις.