Βόλτα με βέσπα στην έρημη Ρώμη, περιήγηση στα αιολικά νησιά και μια γύρα στους γιατρούς που δίνουν τις πιο απίθανες και αντιφατικές διαγνώσεις: η σπονδυλωτή αυτοβιογραφική εκδρομή στην Ιταλία, όπως τη βιώνει ο ταλαίπωρος, βλοσυρός πρωταγωνιστής, έβαλε τον Νάνι Μορέτι οριστικά στον χάρτη του υψηλού ευρωπαϊκού σινεμά (βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών) και του έδωσε, όχι άδικα, τον τίτλο του Ιταλού Γούντι Άλεν, καθώς με τη σινεφιλία και τις εμμονές του ζωγράφισε μια περσόνα υποχόνδριου σατιρίστα (αν και όχι ακριβώς αθεράπευτου γυναικά και θύματος) που διακρίνει αμέσως τις τάσεις, τις χοντράδες, τις αρετές και τις αδυναμίες, το μπανάλ και το ξεχωριστό, πάντα μέσα από μια πολύ συχνά γοητευτική και ενίοτε εκνευριστική ομφαλοσκόπηση.