Δεδομένα, οι Γάλλοι κινηματογραφιστές αγαπούν τους ζωγράφους τους. Για να συνεχίζει η γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία να παράγει βιογραφίες τους με τέτοιο ρυθμό σημαίνει ότι υπάρχει και ένα σεβαστό κοινό που ενδιαφέρεται γι’ αυτές. Σκέψου ότι ο σκηνοθέτης Μαρτέν Προβόστ συμπληρώνει δύο τέτοιες στο βιογραφικό του με την παρούσα. Στην προηγούμενη, το Χάρισμα της Σεραφίν, επιχείρησε να αφουγκραστεί την αλαφροΐσκιωτη φύση της ζωγράφου, αλλά και να υπογραμμίσει τη σχέση αυτής και του έργου της με την ίδια τη Φύση, εστιάζοντας στο φυσικό τοπίο και κινηματογραφώντας την (εξαιρετική) Γιολάντ Μορό ως μέρος του. Με δεδομένο ότι στους πίνακες του Πιερ Μπονάρ πρωταγωνιστεί η σύζυγός του, Μαρτ, ο Προβόστ επέλεξε να σκιαγραφήσει εκείνη και τη σχέση της με τον ζωγράφο.

 

Ευτυχεί να έχει στη διάθεσή του τη Σεσίλ ντε Φρανς, σε ρόλο αξιώσεων μετά από καιρό, δυστυχεί στην περίπτωση της Ανούκ Γκρίνμπεργκ, αν και περισσότερο φταίνε το γράψιμο και οι οδηγίες του. Κατά τα άλλα, επιδεικνύει και πάλι χαλαρότητα στον ρυθμό, αλλά και μια χαλαρή σχέση με την αρετή της οικονομίας, σε βαθμό που ο κινηματογραφικός του πίνακας παραπέμπει περισσότερο σε έργο πλανόδιου ζωγράφου στο Μοναστηράκι.