«Ο Έντι και ο Βένομ αγαπούν ο ένας τον άλλο, είναι οι καλύτεροι φίλοι», υποστηρίζει η Κέλι Μαρσέλ, σεναριογράφος της σειράς, που στην τρίτη και, υποτίθεται, τελευταία πράξη της κινηματογραφικής μεταφοράς του ομώνυμου κόμικ πραγματοποιεί το σκηνοθετικό της ντεμπούτο.

 

Στην ουσία, ο διττός χαρακτήρας που επί χρόνια γνωρίζει καλά και έχει επιμεληθεί μαζί με τον συμπατριώτη της, τον Βρετανό πρωταγωνιστή Τομ Χάρντι, φτάνει στο αποκορύφωμα μιας τόσο στενής σχέσης με τον (άλλο, και πιο αφιλτράριστο) εαυτό του, που όχι άδικα έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η τριλογία, πέρα από μια τυπική περιπέτεια SSU επιστημονικής φαντασίας, είναι μια ελαφρά καμουφλαρισμένη ρομαντική κομεντί, χαρακτηριστική μιας γενιάς «αυτοερωτευμένης» και σε τέτοιο βαθμό μοναχικής που μόνο ο εσωτερικός καθρέφτης δύναται να εκφράσει ανομολόγητα και μύχια συναισθήματα.

 

Μη φανταστείτε πως η «Τελευταία πράξη» βουτάει στα βαθιά και νοιάζεται για τα υπαρξιακά: η πλοκή κολλάει και πάλι στο μοτίβο της διαπλανητικής συμπλοκής μέσα από την εξαντλητική σύγκρουση του Κλίτους/Κάρνατζ με τον Έντι και τον μέλανα συμβιωτή του, αυτήν τη φορά με διώκτη ένα τρομερό τέρας από το μακρινό διάστημα που απειλεί να καταπιεί όλα τα υβρίδια και –τι άλλο;– να επιβληθεί.

 

Προβάροντας τον τελευταίο χορό με τη σκιά του, ο ερευνητικός δημοσιογράφος Έντι Μπροκ και ο γλοιώδης, φιλομαθής βαρύτονος που τον κατοικεί βρίσκουν εχθρούς (Τσιουετέλ Ετζιοφόρ) και συμμάχους (η Τζούνο Τεμπλ ως δόκτωρ Πέιν και ο Ρις Ιφάνς νεοχίπης!) και δοκιμάζουν χιουμοριστικές εκτροπές σε θορυβώδη, εντελώς ανιαρά ξεσπάσματα δράσης που έχουμε ξαναδεί μυριάδες φορές, και μάλιστα πολύ πιο αποτελεσματικά.

 

Αν έστω και μια στιγμή πιστέψατε πως ο Venom ολοκληρώνεται εδώ, ο Χάρντι θα σας διαψεύσει με τις πρόσφατες δηλώσεις του, ελπίζοντας πως θα μπορούσε να διαδραματίσει επιπλέον ρόλο στο σύμπαν της Marvel, όχι απαραίτητα με την ίδια περιβολή.