Μια μέρα στη ζωή του Νick Cave

 

 

Ο Alexis Petridis βρέθηκε στα παρασκήνια του ντοκιμαντέρ και έγραψε για την εμπειρία του στον Guardian:

Κάθομαι σε ένα μικρό αυτοκίνητο που ακολουθεί μια Jaguar XJ, μοντέλο του 80, μέσα στο οποίο ο Νick Cave προσποιείται ότι οδηγεί τον ηθοποιό Ray Winston στην παραλία του Brighton. Ακούω τη συνομιλία τους μέσω ακουστικών, υποτίθεται ότι μιλάνε για τις μεταμορφωτικές δυνατότητες που προσφέρονται σε έναν ροκ - σταρ σε σύγκριση με αυτές που δίνονται σε έναν ηθοποιό. Ο Nick Cave εκφράζει την άποψη ότι αντίθετα με έναν ηθοποιό, ένας ροκ σταρ δεν μπορεί ποτέ να απαλλαχτεί από τη «μάσκα» που φοράει, ακόμα και εκτός σκηνής…

 

 

Το να «κρυφακούς» τον Nick Cave να μιλάει με τον Winston μπορεί να φαίνεται περίεργος τρόπος για να περάσει κανείς το απόγευμά του αλλά η «περίεργη» αυτή ατμόσφαιρα είναι απ' ότι φαίνεται συστατικό στοιχείο του «20,000 Days on Earth». Μέχρι στιγμής τα γυρίσματα γίνονται με μεγάλη μυστικότητα…

Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο Cave συμφώνησε στο γύρισμα του ντοκιμαντέρ, ενώ δημοσιογράφοι που τον συνάντησαν σημειώνουν πόσο γοητευτικός και αστείος είναι στις συνεντεύξεις του, κάτι που δεν ίσχυε για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Παραμένει όμως υποψιασμένος, επιλέγει να προστατεύει την προσωπική του ζωή και του αρέσει να λέει στους δημοσιογράφους που τον ρωτάνε για κάτι παλιό: «Google it».

 

Τι τον έκανε να θεωρεί ότι ένα ντοκιμαντέρ θα ήταν καλή ιδέα; «Δεν ξέρω ακόμα αν είναι καλή ιδέα, είμαι διστακτικός στο να με τραβάνε με κάμερα αλλά εμπιστεύομαι τους συντελεστές, τους είχα δώσει πρόσβαση στο στούντιο και αυτό εξελίχθηκε σε ένα κινηματογραφικού τύπου ντοκιμαντέρ»…

Η προσέγγιση του ντοκιμαντέρ είναι αντισυμβατική. «Αυτό που γίνεται με τα μουσικά ντοκιμαντέρ τα τελευταία χρόνια είναι ότι προσπαθούν να μπουν πίσω από κάτι, να αποκαλύψουν κάτι… Το σημαντικό για μας δεν είναι να αποδομήσουμε ένα μύθο», λέει ο Forsyth. «Είναι μια προσπάθεια να δημιουργηθεί απλά μια νέα γλώσσα για αυτό που λέμε ροκ-σταρ, αλλά δε θα είναι ο Νick Cave καβάλα σε ένα λευκό άλογο, κραδαίνοντας ένα σπαθί - αν και αυτό θα του άρεσε!» λέει η Pollard.

 

O τίτλος είναι εμπνευσμένος από έναν αχρησιμοποίητο στίχο σε ένα από τα σημειωματάρια του Cave, όπου ο τραγουδιστής συνειδητοποιεί ότι βρισκόταν στη γη 20,000 όταν ξεκίνησε να δουλεύει το Push the Sky Away. Το έργο αυτό είναι μια μυθιστορηματική ματιά στη ζωή του Νick Cave, γεμάτη με σκηνές σχεδιασμένες από τους σκηνοθέτες, σαν στημένες καθημερινές καταστάσεις όπου ο Νικ θα μπορεί να αυτοσχεδιάσει, στο γραφείο του, να τρώει αλλά και στο αυτοκίνητο, που «θα λειτουργεί σαν ένα κομμάτι της φαντασίας μου, όπου οι σκέψεις μου θα παίρνουν σάρκα και οστά με τη μορφή ανθρώπων που έπαιξαν κάποιο ρόλο στην ιστορία μου, σαν συνεπιβάτες». Mια συνεπιβάτης είναι και η Kylie Μinogue.

«Ξέρετε, θέλω το όλο θέμα να είναι ευφάνταστο και ενδιαφέρον και… δεν ξέρω. Γ****ο δεν ξέρω ποιες είναι οι προσδοκίες μου για να είμαι απόλυτα ειλικρινής».