Περισσότερο δραματική, αλλά όχι αμελητέα κομεντί, η δεύτερη ταινία του Ντούτσιο Κιαρίνι, μετά το σαφώς πιο ιλαρό ντεμπούτο του με το Short Skin, προσφέρει κοινωνικό σχόλιο για την κρίση στους θεσμούς στη μεσαία τάξη διανοουμένων, χωρίς να χάσει τη συγκέντρωσή της.

 

Ο ήρωας, ο «Φιλοξενούμενος» Γκουίντο, είναι αναπληρωτής, στη σχέση του που χάνεται, παρά τις προσπάθειές του να την κρατήσει ζωντανή, στο σχολείο, στο βιβλίο του για τον Ίταλο Καλβίνο, που όλο ετοιμάζει, αλλά έτοιμο δεν είναι ακόμη...

 

Η σύγχυση είναι διάχυτη, εξού και η καλογραμμένη κωμικότητα της ταινίας, αλλά αυτό που προέχει είναι μια ενδιαφέρουσα ματιά στους Δυτικούς 40άρηδες, εκεί που στην κανονικότητα υφέρπει η συγκρατημένη απελπισία.