Όταν η Νγκορ επιστρέφει στο νησί της, ο Γουάχ πάει να την επισκεφτεί. Ύστερα από ένα παθιασμένο φιλί σ' έναν τηλεφωνικό θάλαμο, η Νγκορ αποφασίζει να περάσει τη νύχτα μαζί του. Αρχίζει έτσι μια ερωτική σχέση, η οποία, όμως, διακόπτεται κάθε φορά που ο Γουάχ πρέπει να γυρίσει στην πόλη για να βοηθήσει τον «Μύγα». Αυτό είναι το ντεμπούτο του Γουόνγκ Καρ Βάι στο σινεμά, το 1988, και από την αρχή φάνηκαν οι αμερικάνικες επιρροές του από τον ανεξάρτητο κινηματογράφο, καθώς και η δικής του επινόησης ρομαντική διάσταση των ζευγαριών σε απόλυτη και επαναλαμβανόμενη σύζευξη με αγαπησιάρικη, κιτς ποπ μουσική - μια διασκευή στα κινέζικα του «Take my breath away» υπογραμμίζει το παρατεταμένο φιλί των εραστών.

Το γνωστό τραγούδι των Stones που δανείζει τον τίτλο απουσιάζει (μπορεί και να είναι συμπτωματική η χρήση του, προϊόν της μετάφρασης στα αγγλικά) και η μαφιόζικη ιστορία έχει τις στιγμές της αλλά συνολικά μοιάζει με πρόφαση πλοκής. Ο σκηνοθέτης αποδείχθηκε πολύ ικανότερος όταν η ατμόσφαιρα έδινε τον τόνο στις παρυφές του στόρι του, ενώ εδώ μπλέκει την αγωνία του να στυλιζάρει την άφιξή του, παρά να χτίσει την απαραίτητη συνοχή. Η Μάγκι Τσανγκ τού κλέβει την παράσταση.