Οικογενειακό δράμα του Ασγκάρ Φαραντί από το 2006. Όχι τόσο αφαιρετικό και μυστηριώδες όσο η Έλι, ή πολύπλοκο και αποκαλυπτικό όσο το Ένας Χωρισμός, το Πυροτεχνήματα την Τετάρτη, ωστόσο, ξετυλίγει τα χαρίσματα του Φαραντί: σενάριο για σεμινάριο, κομψοτέχνημα στην ανάπτυξη πολλών χαρακτήρων που ελίσσονται ανάμεσα στον χαρακτήρα τους, στις επιδράσεις από τον περίγυρο και στην ψυχική τους προδιάθεση (εξαιρετικό το κοντράστ της ορμητικής Ρουχί με τη θλιμμένη Μοζντέ) και κρυστάλλινη σκηνοθεσία που κάνει το καθήκον της μέχρι τη σεκάνς με τα πυροτεχνήματα, όπου η ένταση στον δρόμο φωτίζει την αμφιβολία στις αντιπαραθέσεις που βράζουν επί μια ώρα στην ταινία. Το σινεμά του Φαραντί είναι μια σπουδή στις αστικές αντιθέσεις, αν και αναντίρρητα ιρανικό, το πρόσωπο της Τεχρανί θα το λάτρευαν οι σκηνοθέτες απ’ όλο τον κόσμο και οι θέσεις της ταινίας, γεμάτες ερωτήματα για τις ανθρώπινες αδυναμίες και την αόρατη βία, αφορούν τους θεατές διεθνώς. Ένα υπόδειγμα χειροποίητου, σπουδαγμένου σινεμά.