Βασισμένο στο θεατρικό Bug, και με τον original πρωταγωνιστή της παράστασης στο Λονδίνο, το Μικρόβιο του Φόβου είναι μια κλειστοφοβική, υπαρξιακή περιπέτεια, ένα ψυχολογικό θρίλερ δωματίου με θέμα την παράνοια και την απελπισία. Αποτελεί όχημα για bravura ερμηνείες, που στα χέρια του πολύ έμπειρου Γουίλιαμ Φρίντκιν μοιράζουν την έντασή τους ανάμεσα στον εντυπωσιασμό και την εσωτερική πάλη.

Ο δημιουργός του Εξορκιστήκαι του Ανθρώπου από τη Γαλλίαβρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στις καλύτερες στιγμές του, κάνοντας αυτό που γνωρίζει καλύτερα: να πλάθει χαρακτήρες στα άκρα και να τους παρακολουθεί να κυλιούνται στα διλήμματα και στους δαίμονες που τους κυβερνούν, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια παράλληλη πραγματικότητα. Παράξενο αυτό για έναν σκηνοθέτη που ξεκίνησε από το ντοκιμαντέρ, στην περίπτωση του Φρίντκιν, όμως, η στιβαρή γνώση της αφήγησης τον βοηθάει πάντα να μεταβεί στον αθέατο και πιο ασαφή κόσμο της ψυχής και των αντανακλάσεων της.

Το Μικρόβιο του Φόβουκαταπιάνεται με τα στοιχεία που προκύπτουν από τον τίτλο και λειτουργεί σαφώς ως μια αλληγορία (η σχέση ανάμεσα σε μια εγκαταλελειμμένη γυναίκα, που φαντασιώνεται μια ανάσταση ενός υποτιθέμενου παιδιού, με έναν παρανοϊκό βετεράνο του πολέμου του Κόλπου), αλλά και ως μια κανονική ψυχολογική περιπέτεια ανάμεσα σε δύο χαμένα κορμιά, δύο περιθωριακούς που ξεκινούν από διαφορετική αφετηρία και κλείνονται ερμητικά στο μνημείο των αδυναμιών τους, οδεύοντας μαθηματικά προς το τέλος.

Το ενδιαφέρον είναι ο βαθμός επίδρασης της αλληλοεξόντωσης με την αυτοκαταστροφή, ένας παραληρηματικά εκρηκτικός συνδυασμός που βρίσκει κινηματογραφική εφαρμογή με ευφάνταστο δραματικό τρόπο, σε τέσσερις τοίχους. Μάθημα σκηνοθεσίας από τον Φρίντκιν, με την καλύτερη Τζαντεδώ και χρόνια.