Ο Κέβιν Σπέισι για τη χρυσή εποχή της τηλεόρασης

Στο Εδιμβούργο, στο Edinburgh Television Festival, ο Κέβιν Σπέϊσι, μίλησε για το τρίτο κύμα επιτυχίας της τηλεόρασης.

Το ακροατήριό του ήταν κάπως ασυνήθιστο για τον διάσημο ηθοποιό, αποτελούμενο κυρίως από στελέχη της τηλεόρασης. 

"Το πρώτο κύμα " είπε, "υπήρξε το 1950 και το δεύτερο το 1980. Σήμερα, η τηλεόραση έχει μπει σε μια τρίτη χρυσή εποχή με υψηλής ποιότητας δραματικές σειρές όπως το Mad Men, το Game of Thrones, το Homeland και το Breaking Bad. Το μέσο έχει καταφέρει και έχει γίνει μια μορφή τέχνης, η οποία επισκιάζει τις ταινίες, από άποψη δραματικών χαρακτήρων. Εχει έρθει η στιγμή, που για να κρατηθεί ακμαία πρέπει να αναζητήσει νέα ταλέντα, να γαλουχήσει, να ενθαρρύνει, να την αμφισβητήσουν και να αποδείξει ότι αξίζει".

Ο Κέβιν Σπέϊσι, καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Old Vic, και πρωταγωνιστής της σειράς House of cards , μίλησε αληθινά σαν μάνατζερ. Επέκρινε την εμμονή των τηλεοπτικών δικτύων στις ΗΠΑ σχετικά με τις πιλοτικές σειρές, πριν αυτές ολοκληρωθούν, λέγοντας ότι αυτό ανάγκασε τους συγγραφείς να κάνουν τα πάντα για να αποδείξουν ότι μπορεί να προσελκύσουν το κοινό σε 45 λεπτά.

Αντιπαρέβαλε αυτήν την προσέγγιση με την άλλη, αυτή που εφαρμόζουν τα καλωδιακά κανάλια όπως το HBO και η AMC, τα οποία έδωσαν στις σειρές The Sopranos, Breaking Bad και Mad Men χρόνο για να αναπτύξουν δημιουργικά τους χαρακτήρες των ηρώων και να οικοδομήσουν ένα ακροατήριο.

"Η Netflix", συνέχισε, "σαν πλατφόρμα τα άλλαξε όλα. Ο καταναλωτής θέλει να βλέπει μια σειρά ολόκληρη, να ξέρει ότι μπορεί να την κατεβάσει όποτε θέλει και ότι αυτή υπάρχει διαθέσιμη. Eχει 1,5 εκατομμύρια συνδρομητές στο Ηνωμένο Βασίλειο (και περίπου 38 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο), και αποδείξει ένα πράγμα: Το κοινό θέλει τον έλεγχο. Θέλουν να έχουν την ελευθερία τους .
Αν θέλουν να δουν όλη τη σειρά μονομιάς - όπως έχουν κάνει στο House of Cards - τότε θα πρέπει να τους αφήσουμε να το κάνουν.

Δεν πρέπει να επαναλάβουμε το λάθος που έκανε η μουσική βιομηχανία. Έχουμε μάθει το μάθημα που δεν έμαθε η μουσική βιομηχανία: να δώσει στους ανθρώπους αυτό που θέλουν, όταν το θέλουν, με τη μορφή που το θέλουν σε μια λογική τιμή. Το πιθανότερο είναι να πληρώσουν γι αυτά και δε θα κλέψουν. Λοιπόν, κάποιοι θα κλέψουν , αλλά πιστεύω ότι αυτό το νέο μοντέλο μπορεί να χτυπήσει κάπως την πειρατεία.

Πρέπει να προσαρμοστούμε με τον τρόπο που θέλουν να βλέπουν οι τηλεθεατές, είτε βλέποντάς σειρές  στο διαδίκτυο είτε αγοράζοντας  το κουτί με το DVD σετ.

Για τους νεότερους θεατές δεν υπάρχει καμία διαφορά. Θέλουν να δουν το Avatar και δε τους ενδιαφέρει αν το βλέπουν σε ένα iPad ή στο YouTube, η στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή τους. ΄Ολα είναι η ιστορία, το περιεχόμενο, αυτό αξίζει."

Ο Κέβιν Σπέισι μίλησε παθιασμένα για τα είδωλά του, τον Τζακ Λέμον και τον Ορσον Ουέλλες , ενώ προειδοποίησε για την ανησυχία του, καθώς βλέπει τη στροφή στον συντηρητισμό να υιοθετείται από τους παραγωγούς.

"Πρέπει να γίνουμε τολμηροί και να δώσουμε μεγαλύτερη δημιουργική ελευθερία, να πάρουμε ρίσκο και να πειραματιστούμε και να είμαστε προετοιμασμένοι ακόμα και να αποτύχουμε. Δε μπορεί να παίζουμε συνεχώς με ασφάλεια, είναι καιρός να σπάσουμε τα όρια και να αναζητήσουμε καινούργια".

*****