Σαν τους ζωγράφους που προτού αφήσουν την ιδιοσυγκρασιακή στάμπα τους στην τέχνη που κλήθηκαν να (επαν)εξετάσουν με την ευαισθησία της ματιάς τους, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι δείχνει στην Κυρία χωρίς καμέλιες πώς, με τη χρήση ενός κλασικού σινεμά, μπορεί να ρίξει τους σπόρους της αμφισβήτησης σε ένα συμβατικό είδος, μιλώντας πάντα για μια απελπισμένη και παραπλανημένη γυναίκα, το σταθερό θέμα της φιλμογραφίας του.

Εδώ, η Κλάρα είναι μια Μιλανέζα πωλήτρια που θέλει να γίνει αστέρι του σινεμά, την ανακαλύπτει ένας άνδρας που την ελέγχει και την καταπιέζει, και αργότερα εκείνη ανακαλύπτει πως τα όνειρά της χτίζονται σαν παλάτια στην κινούμενη άμμο ενός φευγαλέου συστήματος, για να επιστρέψει, με δανεικά ρούχα και χαμηλή αυτοεκτίμηση, στο σημείο μηδέν. Αντίθετα με τη ρομαντική Γκοτιέ του Αλέξανδρου Δουμά, δεν έχει ούτε τις καμέλιες ως ενθύμιο του μύθου που κυνήγησε.

Εκτιμώντας την αναδρομικά, η ταινία τοποθετείται ανάμεσα στην Bellissima του Βισκόντι και τη Λόλα Μοντές του Οφίλς: χωρίς το κωμικό πάθος της μάνας Μανιάνι που σέρνει την κόρη της στην Τσινετσιτά για να πραγματοποιήσει τα δικά της απωθημένα όνειρα ή την γκροτέσκ συντριβή της Μοντές που εγκλωβίζεται στη θεατροποιημένη περιοδεία των θεαματικών ερώτων της, πρόκειται για τη σπουδή μιας γυναίκας που πίστεψε στο πλαστό παραμύθι της μεγάλης οθόνης, χωρίς να καταλάβει τι είδους εισιτήριο πρέπει να πληρώσει, ένα μικρό κορίτσι στο μεγάλο ψέμα που την τσάκισε.

Σίγουρος για τα δυνατά του πλάνα και με τη βοήθεια της επίμονης μουσικής του Τζιοβάνι Φούσκο, ο Αντονιόνι κάνει ένα ψυχρό χολιγουντιανό μελόδραμα και προετοιμάζει το έδαφος της αποξένωσης με μια πικρή και διεισδυτική ματιά στο χώρο του λαϊκού θεάματος μέσα από τις ανησυχίες μιας ανήμπορης, περιορισμένων δυνατοτήτων λαϊκής κοπέλας. Πανέμορφης ωστόσο: η Λουτσία Μποζέ παίζει τον ρόλο της ζωής της, χωρίς να προσπαθήσει ιδιαίτερα, και η μετέπειτα σποραδική παρουσία της στο ιταλικό και παγκόσμιο σινεμά μάς κάνει να πιστεύουμε πως η τελειότητά της πιστώνεται στον χειρισμό του Αντονιόνι, ενός σκηνοθέτη που δεν φημίζεται για τη δημιουργία εντυπωσιακών ερμηνειών στις ταινίες του.