Η αντίθεση ανάμεσα στην πολύ συνεσταλμένη, μαία στο επάγγελμα, Κλερ και στην παλιά αγάπη του πατέρα της, την πολύ τσαούσα Μπεατρίς, η οποία εμφανίζεται ξαφνικά, άφραγκη και άστεγη, σοκαρισμένη από την είδηση πως ο εραστής της ζωής της έχει πεθάνει είναι το θέμα της δραματικής κομεντί του Μαρτέν Προβόστ, αλλά το ατού είναι η Κατρίν Ντενέβ στον ρόλο μιας κυριλέ αλήτισσας που επιβιώνει με class και δεν παραιτείται από το thrill, κάνοντας πράξη το κλασικό ρητό «ζήσε τη μέρα σαν να είναι η τελευταία». Η σχέση των δύο γυναικών έχει περάσει μια όμορφη φάση, ώσπου τσάκισε ξαφνικά, όταν η Γκαμπριέλ, για τους δικούς της λόγους, εγκατέλειψε την Κλερ και τον πατέρα της, αφήνοντας την πικρή γεύση της εγκατάλειψης στη μικρή που την θαύμαζε και την αγαπούσε. Αδάμαστη αλλά και ευαίσθητη, η Γκαμπριέλ της Ντενέβ δίνει παλμό και χιούμορ σε κάθε της σκηνή και είναι πραγματικά απολαυστικό να βλέπουμε τον ζωντανό θρύλο της Γαλλίας να τζογάρει σε κακόφημη λέσχη, να λικνίζεται βάζοντας παλιούς δίσκους στο πικάπ, να οδηγεί τριαξονικό, χωρίς να εγκαταλείπει την... Ντενέβ και την εικόνα που γνωρίζουμε τόσο καλά. Απλώς τη σπάει με στυλ και αυτήν τη βραχεία έκρηξη που φυλάει για τις δύσκολες στιγμές.