Η απόφαση 6 μαθητών να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή μέσα στην τάξη εν μέσω Ψυχρού Πολέμου σε ένα σχολείο της Ανατολικής Γερμανίας προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις.

 

Προηγουμένως, το είχαν σκάσει στη δυτική «όχθη» για να χαζέψουν μια ταινία που άκουσαν πως έχει γυμνές σκηνές, αλλά τους καθήλωσαν τα επίκαιρα που προηγήθηκαν της προβολής και έδειχναν την εξέγερση στην Ουγγαρία το 1956 και την βίαιη σταλινική καταστολή.

 

Αυτό που ξεκίνησε ως αυθόρμητη έκφραση αλληλεγγύης, και είναι σίγουρο πως έκρυβε απωθημένα βαθιά μέσα στην κουλτούρα μιας γενιάς που βίωνε τη στέρηση, οσμιζόταν την ελευθερία και γευόταν δειλές δόσεις από κλεφτές ματιές και σύντομα ακούσματα, γίνεται ακτινογραφία των τάσεων, των επιδιώξεων και του χαρακτήρα καθενός από τους συμμαθητές και φίλους.

 

Ο σκηνοθέτης Λαρς Κράουμε (η Υπόθεση Φριτς Μπάουερ είναι δική του) βαδίζει στη φλέβα των αφηγηματικών ταινιών που εξετάζουν το παρελθόν της χώρας του και ακολουθεί τους ήρωες, με έμφαση στους δύο πρωταγωνιστές, για να καταλήξει σε προφανή συμπεράσματα, με σταθερό ρυθμό και άρτια αισθητική, χωρίς εξάρσεις ή πρωτοτυπία.