Ο τυχοδιωκτισμός μπορεί να έχει καταγραφεί πολλές φορές ως γοητευτικό χαρακτηριστικό ηρώων της δυτικής κοινωνίας, αλλά στα βουνά της Ανατολίας, ένα περιβάλλον όπου η ζωή μοιάζει πρωτόγονη ακόμη, μόνο γοητεία δεν προσδίδει. Έτσι ο Μεχμέτ, ένα αγύριστο κεφάλι που αλωνίζει, με πολύ κόπο και προσωπικό κόστος, τα βουνά της περιοχής του ώστε να ανακαλύψει λίγο χρυσό και να αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή του, είναι η ντροπή του σπιτιού, ο οικογενειάρχης που, αντί να σοβαρευτεί, μοιάζει να τρελαίνεται. Κάτω από ένα συνήθως ομιχλώδες τοπίο –αν και η ιστορία εκτείνεται σε όλες τις εποχές του χρόνου– η ταινία του Μουσταφά Καρά (την οποία η Τουρκία πρότεινε για τα ξενόγλωσσα Όσκαρ) αντιπαραθέτει εύστοχα έναν τρόπο ζωής που παραπέμπει σε προηγούμενους αιώνες με τις τοπικές κοινωνικές προκαταλήψεις, μέσα από το βλέμμα ενός συμπαθητικού ονειροπόλου που είναι σίγουρος πως υπάρχει εναλλακτική πορεία στο μονοπάτι της ζωής και κάποια στιγμή ο χρόνος θα τον δικαιώσει.