Μια δραματική διατριβή για την πορνεία στη σύγχρονη κοινωνία, το Elles καλύπτει έντεχνα την επιδερμικότητα της προσέγγισης, καθώς η ερευνήτρια είναι όντως συντάκτρια του περιοδικού «Elle» (το οποίο δεν είναι αναγκαστικά ρηχός τίτλος, αλλά δεν χρειάζεται ακαδημαϊκή εμβάθυνση από ένα γυναικείο περιοδικό). Η εν λόγω δημοσιογράφος μεταθέτει τις συνεντεύξεις στα προσωπικά της προβλήματα και η Πολωνή σκηνοθέτις ανακατεύει τις εμπειρίες των φοιτητριών, οι οποίες κάνουν βίζιτες για να βγάλουν χρήματα, αλλά δεν μένουν ανεπηρέαστες από την ψυχολογία της πρωταγωνίστριας. Η ταινία δεν προσθέτει πολλά σε μια προβληματική που μοιάζει να βγήκε από άλλη δεκαετία και ψάχνει την εκατέρωθεν αναπόφευκτη συναισθηματική εμπλοκή μέσα από σκηνές περιγραφικού σεξ, γυαλισμένες σε ύφος μαλακού πορνό, και ετοιμόρροπες συζυγικές και οικογενειακές καταστάσεις στο σπίτι της συντάκτριας. Το μεγάλο ατού είναι η Ζιλιέτ Μπινός, η οποία και πάλι τα δίνει όλα, μπαίνοντας κανονικά στη θέση μιας γυναίκας που καταπιέζεται για να είναι σωστή μάνα, υπεύθυνη επαγγελματίας, υγιής και ευπαρουσίαστη μεσήλιξ, αλλά βλέπει πως η ηδονή (του τσιγάρου, του ποτού, και φυσικά του σεξ) έχει καταντήσει μια απουσία που γεννάει στρες, περισσότερο ενοχική και βεβιασμένη αντίδραση, παρά μια αφομοιωμένη στάση ζωής. Κάποιες σιωπηλές λεπτομέρειες λειτουργούν στην ταινία καλύτερα από τις κλισέ δηλώσεις.