Αξιέπαινη η πρόθεση του Σωτήρη Τσαφούλια να κάνει τη διαφορά στο ελληνικό σινεμά με μια περιπέτεια μυστηρίου που βασίζεται σε ένα δουλεμένο σενάριο και πλαισιώνει με μπαρόκ συνθέσεις την αστυνομική πλοκή της εξιχνίασης μιας σειράς ειδεχθών φόνων, που σχετίζονται μεταξύ τους με τη θεωρία των φίλιων αριθμών του Πυθαγόρα. Στο επίκεντρο της ιστορίας ο εγκληματολόγος Λαΐνης (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης), συνεπικουρούμενος από έναν αυστηρό μέντορα (Δημήτρης Καταλειφός) και έναν μαθηματικό εγνωσμένης αξίας – έκπληξη η σύντομη παρουσία του «Άθικτου» Φρανσουά Κλυζέ.

 

Το φιλόδοξο, δεδομένων των αναλογιών, εγχείρημα του σκηνοθέτη-σεναριογράφου καταρρέει μπροστά στον συνδυασμό της υπερβολής του σεναρίου και της αμήχανης διεύθυνσης των ηθοποιών, με αποκορύφωμα το μονίμως σαστισμένο ύφος του Δαδακαρίδη, ο οποίος μοιάζει να φοβάται συνεχώς κάτι που δεν υπονοείται, χωρίς ταυτόχρονα να αποδίδει με βαρύτητα την κρισιμότητα της θέσης του. Τοποθετημένο ακριβώς ανάμεσα στο Seven και τον Κώδικα Ντα Βίντσι, το στυλιζαρισμένο Έτερος Εγώ ανοίγει έναν πρωτόγνωρο δρόμο, την ίδια στιγμή που σπέρνει αγκάθια αναληθοφάνειας στην απόπειρα της πρωτότυπης σύλληψης να μπολιάσει την ξενόφερτη ιδέα με μια ελληνικότατη σπαζοκεφαλιά.