Αυτή είναι η οικογενειακή υπόθεση μιας ταινίας που περιστρέφεται γύρω από τις ενδογαλλικές προκαταλήψεις και σατιρίζει τον τρόπο με τον οποίο υποδέχονται τους όρειους βλάχους οι νότιοι - που φυσικά είναι βλάχοι για τους Παριζιάνους, και ούτω καθεξής. Ο Ντάνι Μπουν (για όσους δουν την ταινία, δεν είναι ο πρωταγωνιστής αλλά ο φιλαράκος του, ο Αντουάν) γνωρίζει πολύ καλά τους Chti's, αφού η μαμά του κατάγεται από το Βορρά, και παίζει επιδέξια με τα νοήματα, χωρίς να μένει στο γράμμα της πλάκας. Τα αστεία του φτάνουν μέχρι την άκρη των χαρακτήρων και είναι καλοπροαίρετα. Η στρογγυλεμένη πλοκή φανερώνει την ανάγκη του Μπουν να φτιάξει μια ταινία με μήνυμα και να τη γεμίζει με γλύκα και αισιοδοξία. Κατασκευαστικά, θα εκπλαγούν θετικά όσοι νομίζουν πως η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία όλων των εποχών στη Γαλλία είναι απλά μια βιντεοταινία με καραγκιόζηδες. Το αντίθετο. Το Είναι Τρελοί αυτοί οι Βόρειοι βλέπεται ευχάριστα, ειδικά στην αρχή, και μέχρι τις πρώτες σκηνές στο χωριό το ιδίωμα δεν είναι απροσπέλαστο για τους μη francophiles, και οι ηθοποιοί είναι όλοι εξαιρετικοί, ειδικά ο Καντ Μεράντ, που αριστεύει στην ερμηνευτική έκφραση σώματος και προσώπου.