Η Μαρία, φυλακισμένη σε ένα δυστυχισμένη γάμο, και ο Λουκάς, χρεωμένος και άνεργος, είναι δυο από τους ανησυχητικά πολλούς Αθηναίους που, σαν περιφερόμενα ζόμπι τρέπονται σε φυγή, σε μια Αθήνα με κραυγάζουσα τηλεόραση και κανένα σημάδι ουσιαστικής ζωής, που ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπαβέλλας σκηνοθετεί σαν ένα σπιράλ παρακμής και αποσύνθεσης, ασπρόμαυρο και δυσοίωνο. Κι ενώ εμπνέεται από την επικαιρότητα της καταστροφής και προσπαθεί να επικεντρωθεί στις βαθύτερες αιτίες που οδηγούν σε αυτήν την άτακτη απόδραση από το ζοφερό ρεαλισμό (με έντονα κοντράστ και κάποιες ποιητικές επιλογές), δεν προσθέτει κάτι παραπάνω στην εμφατική μοναξιά του ερημικού τοπίου, πέρα από τα εκφραστικά πρόσωπα των Μαρία Σκουλά και Μάκη Παπαδημητρίου.