Η ταινία του Κορεάτη Χονγκ Σανγκ Σου, που διαγωνίστηκε επίσημα στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών, μοιάζει με διασταύρωση Ερίκ Ρομέρ και Χου Χσιάο Σιέν, σαν κινηματογραφική κατασκευή ενός διανοούμενου που δεν διστάζει να ελαφρύνει το στόρι για να καταδείξει καλύτερα την ηθογραφική του πρόθεση. Ουσιαστικά, πρόκειται για την περίπτωση μιας Γαλλίδας, της Αν, την οποία βλέπουμε σε τρεις διαφορετικές εκδοχές βγαλμένες από την πένα μιας σεναριογράφου, σε ένα παραλιακό χωριουδάκι, με παρόμοια συστατικά και χαρακτήρες, με θέμα τον έρωτα και την απογοήτευση και σταθερές τη βροχή, έναν φάρο κι έναν αγαθό ναυαγοσώστη που κολυμπάει και κοιμάται σε μια σκηνούλα. Η άσκηση αυτή, μια χαριτωμένη αν και κουραστική προσπάθεια να μιλήσει για τη θεμελιωδώς διαφορετική κουλτούρα μεταξύ Δύσης και Άπω Ανατολής που τέμνεται άτσαλα, δεν γίνεται ανεκδοτάκι, ακριβώς επειδή οι τρεις ιστορίες συναντιούνται στο φινάλε και καταλήγουν σε ένα μικρό συμπέρασμα.